Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Schimmels zijn organismen die behoren tot het Fungi-koninkrijk. Ze werden lange tijd als planten beschouwd omdat het organismen zijn zonder beweging, maar ze zijn meer verwant aan ons dieren, omdat ze heterotrofen zijn: synthetiseren hun eigen energie nietin plaats daarvan krijgen ze het van externe bronnen. De structuur van paddenstoelen is complexer dan die van de paddenstoelen die we normaal eten of de rode paddenstoelen die we in het bos zien.
Er zijn verschillende soorten schimmels die in twee grote groepen kunnen worden verdeeld: draadvormig en gist. De eerste zijn meercellige organismen die filamenten vormen die uit cellen bestaan. Gisten daarentegen zijn eencellig.
Blijf dit Green Ecologist-artikel lezen, waar we in detail uitleggen wat de structuur van schimmels en hoe ze variëren tussen verschillende soorten groepen.
vruchtlichaam
Het vruchtlichaam, voortplantingslichaam of sporocarp is het deel van de schimmel met reproductieve functies en is de seksuele fase van filamenteuze schimmels. Hier zullen sporenproducerende structuren worden gevormd, specifiek voor elk type schimmel. Er zijn voortplantingsorganen die op de grond kunnen verschijnen, epigea genaamd, terwijl er ook hypogea zijn, die eronder groeien. Dit vruchtlichaam is wat we kennen als een schimmel, maar het is slechts een deel van de samenstelling van schimmels.
We kunnen de volgende delen van het vruchtlichaam onderscheiden:
Universele sluier
Wanneer de draadschimmel begint te groeien, doet hij dat eerst in een knop, die is omsloten door een universele sluier. Naarmate de schimmel groter wordt, wordt deze sluier traan om ontwikkelde inhoud vrij te geven, waardoor de kroon zichtbaar blijft. Er komt het punt waarop de schimmel volledig groeit, waardoor de sluier volledig vrij is van de schimmel. Sporen van de sluier kunnen op de kruin achterblijven, zoals het geval is bij het kenmerk Vliegenzwam rood met kleine witte vlekjes, die stukjes sluier zijn.
Pileus
Het is het bovenste deel dat op de paddenstoel valt. Is ook wel hoed genoemd. Het heeft meestal een andere kleur en textuur dan de andere delen van de schimmel. Deze variëteit komt ook voor bij verschillende soorten schimmels, waardoor ze allemaal kenmerkend zijn. Het is bedekt met een dunne cuticula en kan soms presenteren "schalen".
Hymenio
Vellen, vouwen, sponzen, gels of buisjes zijn onder de kruin ondergebracht, met een sporenproducerende en bewarende functie. Door compartimenten te creëren kunnen grotere aantallen sporen worden opgevangen. Is de vruchtbare zone van de schimmel. De verspreiding en kleur van deze compartimenten is essentieel voor de identificatie van soorten. De platen kunnen bijvoorbeeld radiaal, gedeeltelijk of zelfs vertakt zijn aangebracht. Deze verschillen helpen om te identificeren wanneer er twee zeer vergelijkbare schimmels zijn.
Als je meer wilt weten over Wat zijn sporen, raden we je aan dit andere artikel te bekijken.
Stipe
Ook bekend als een steel, is het de ondersteuning van het bovenste deel van het vruchtlichaam, naast het verbinden met de andere delen van de schimmel. Het helpt om van de grond te komen zodat de sporen beter verspreid kunnen worden. Het kan verschillende vormen hebben, zoals claviform, draadvormig, cilindrisch, conisch of zelfs sponsachtig en hol.
Ring
Het vormt zich in het midden van de steel, als teken van groei van de schimmel. Het wordt onthuld wanneer de gedeeltelijke sluier verloren gaat, de laag die het hymenium bedekt. Kan wel of niet verschijnen.
Terugkomen
Aan de basis van de steel kan de universele sluier als een residu achterblijven en een kom rond de kruin vormen. Dit deel is ook belangrijk voor identificatie, zoals gewoonlijk: aanwezig in gif.webptige paddenstoelen.
Stip basis
Het is het gebied dat de steel op de grond houdt en dat verbindt met het vegetatieve lichaam, die we in de volgende sectie zullen zien. Het bestaat uit ongeordende hyfen die kunnen worden bevestigd aan hout, dennenappels, wortels of andere media waarmee ze zijn geassocieerd.
Vegetatief lichaam
Dit is het andere type structuur van draadschimmels en voert de functies van de vegetatieve fase. Het heeft geen afspeelfuncties en is daarom heel eenvoudig. Het heeft geen gedefinieerde kleur of vorm, maar het bevat duidelijke en interne structuren die het helpen zijn ontwikkeling uit te voeren:
Hyfen
Het zijn de filamenten waaruit het vegetatieve lichaam bestaat, bestaande uit cellen. Het zijn draden en groeien apicaal aan de punt van de hyfen. Je celwand is samengesteld uit chitine, een soort koolhydraat.
septa
Het zijn de structuren die de hyfen verdelen. Ondanks deze septa kunnen cellen met elkaar communiceren via poriën in deze blokken. Ze kunnen dus genetische recombinatie doen en zich voortplanten. Kunnen aanwezig zijn of niet.
Mycelium
Het is de verzameling hyfen, die zich zonder enige volgorde in een filamenteuze wirwar verenigen. Er zijn twee soorten mycelia:
- Het haploïde primaire mycelium: Je hebt nog een haploïde primair mycelium nodig om een diploïde secundair mycelium te vormen.
- Diploïde secundair mycelium: Dit mycelium is essentieel voor ecosystemen, omdat het helpt bij de afbraak van organisch afval. Zodra het rijpt, kan het plaats maken voor de vorming van het vruchtlichaam.
bolvormige cellen
Deze cellen vormen gistschimmels. Zijn eencellige organismen, dus deze cellen zijn de enige structuur. Ze zijn ovaal en bolvormig, met een grootte variërend van 6 tot 30 micron. Ze kunnen samenkomen om vormen macroscopische kolonies, romig van consistentie vergelijkbaar met bacteriekolonies. Ze vormen geen gespecialiseerde weefsels of clusters zoals de schimmels van de vorige groep.
In deze post van Green Ecologist lees je meer over de classificatie van schimmels.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Structuur van schimmels, raden we u aan om onze categorie Biologie in te voeren.
Bibliografie- Beatty, R., Beer, A. en Deeming, C. (2010). Het boek van de natuur. Groot-Brittannië: Dorling Kindersley
- Faculteit Scheikunde UNAM (s.f.) Paddestoelen (schimmels). Beschikbaar op: http://depa.fquim.unam.mx/microbio/1410MG-06/T-Presentaciones/Tema07/T-07-Hongos-211.pdf
