Landschapsecologie bestudeert de variaties die landschappen ondergaan op ruimtelijk niveau, meestal op grote schaal, en ook in de tijd. Zijn vakgebied is de interactie tussen ruimtelijke patronen en verschillende ecologische processen, waarbij de impact van de mens vaak voelbaar is.
Ja, de werking van de mens op het landschap is zodanig dat een multidisciplinaire benadering nodig is voor de studie ervan. Daarom maakt landschapsecologie bij het analyseren van een bepaalde habitat en het definiëren van een instandhoudingsstrategie gebruik van biologische en geografische kennis en anderzijds ook van sociale wetenschappen.
Landschapsecologie wordt meestal toegepast op grootschalige landschappen, maar niets staat in de weg om dit ook op een meer concrete manier te kunnen doen, mits deze kleinere schaal als analyse-eenheid een betekenis heeft. Het belangrijkste is in elk geval een geschikte ruimtelijke planning uit te voeren die het behoud van het milieu bevordert. In Groene Ecoloog vertellen we je: wat is landschapsecologie? en we laten er alle details over zien.
De transformatie van het landschap
Als we de willen evalueren milieu-impact Vanuit architectonisch oogpunt (openbare werken en particuliere werken) en, in het algemeen, het bestuderen van de sporen van menselijke activiteiten, is een van de manieren om dit uit te voeren de ecologie van het landschap.
De landschapsstudie Het richt zich op de organisatie en reorganisatie van het territorium dat wordt beschouwd als een ecosysteem of een som van ecosystemen die variaties ondergaan. In deze betekenis, landschapsecologie Het is een nuttig instrument om het grondgebied duurzaam te gebruiken en de kwetsbaarheid van het milieu te verminderen.
De International Association for Landscape Ecology (IALE) definieert het als "de studie van ruimtelijke variatie in landschappen op verschillende schalen. Het omvat de oorzaken en gevolgen van biofysische en sociale landschapsheterogeniteit."
Bovendien benadrukt de IALE het multidisciplinaire karakter ervan en ook de noodzaak om de natuurwetenschappen te relateren aan de sociale. Onder de centrale thema's valt de ruimtelijke structuur van landschappen op, van de woestijn tot de steden, evenals de relatie daartussen en zijn variaties, met speciale nadruk op de verstoring veroorzaakt door de mens.
Op zoek naar duurzaamheid
Het ultieme einde van landschapsecologie is om mens en natuur zo goed mogelijk te integreren, wat betekent dat ze altijd moeten zoeken naar mogelijkheden voor actie, vooral gezien de kritieke situatie waarmee de planeet wordt geconfronteerd en hoe dit de toekomst van de mensheid beïnvloedt. Het werk van landschapsecologen is met name om te wijzen op risico's bij het nemen van beslissingen, het ontwerpen van beleid en het aanbevelen van verschillende opties voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen en landgebruik.
Het leefbaarder maken van steden, het vinden van een balans tussen asfalt en groen of bijvoorbeeld het combineren van landelijk gebied en openbare werken met natuurgebieden behoren tot de doelstellingen van dit vakgebied. Natuurlijke corridors laten bijvoorbeeld dieren toe om door hun leefgebied te bewegen en het ontbreken daarvan of hun vernietiging door het bestaan van snelwegen, prikkeldraadomheiningen, zeemuis enz. kan dramatische gevolgen hebben voor deze specifieke soorten en, in het algemeen, voor de evenwicht van de omgeving.
Op dezelfde manier kunnen bestuivende insecten in hun activiteit worden gestoord als er grote gebieden met intensieve gewassen zijn die worden behandeld met pesticiden en andere chemicaliën. Het voorkomen van deze en soortgelijke problemen is complex en kan om verschillende redenen niet altijd worden gedaan. Toch komt de juiste diagnose, afgezien van de levensvatbaarheid ervan, overeen met landschapsecologen.
Het ontwerp van steden is een van de grote uitdagingen van landschapsecologie. Richard T. T. Forman, professor aan de Harvard University, beschouwde de vader van deze discipline, "de ecologie van het stadslandschap moet mensen en de natuur omvatten." Zijn ideale wereld bevindt zich in de antipoden van de chaotische en vervuilde stad. Voor Forman betekent een duurzame stad "de aarde vormgeven en mensen in gebieden rond de grote stad verdelen, waarbij het milieu minimaal wordt aangetast".
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Wat is landschapsecologie?We raden u aan om onze categorie Milieueducatie in te voeren.
