Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Egypte is een land met bijzondere natuurlijke regio's die het leven in de woestijngebieden hebben bevorderd. Het is de gastheer van de belangrijke Egyptische en Griekse beschavingen en gebeurtenissen van grote bijbelse relevantie. Maar waar ligt Egypte precies? Dit land ligt in het noordwesten van het Afrikaanse continent, grenzend aan Libië, Palestina, Israël, de Rode Zee en de Middellandse Zee. In dit Green Ecologist-artikel presenteren we de vijf natuurlijke regio's van Egypte, velen van hen erkend en gedifferentieerd door de oude Egyptenaren en die te onderscheiden zijn door hun natuurlijke en geografische grenzen die verschillende ecosystemen genereren.
westelijke woestijn
Deze woestijn omvat de 68% van het grondgebied van Egypte, gelegen ten westen van de rivier de Nijl, is een van de droogste gebieden van het land, met rots- en zandwoestijnen met maximale dagtemperaturen van 48 ° C in de zomer en nachtminimums van -2,2 ° C in de winter.
In deze Egyptische woestijn oases zijn gebruikelijk, geïsoleerde plaatsen met water en vegetatie, waar kleine menselijke nederzettingen zijn. Deze oases waren zeer nuttig voor de mijnexpedities die in de oudheid werden ondernomen en die de ontwikkeling van het land bevorderden.
Er is een overvloed aan edele metalen en stenen, afzettingen van zwart graniet, Kretenzische kalksteen in de Witte Woestijn en zand met kwarts. De fauna is niet erg gevarieerd omdat het een woestijn is, maar er zijn fennecs te vinden (Vulpes zerda) en schapen van aoudadAmmotragus lervia), onder andere. Zowel deze woestijn als de oostelijke woestijn werden door de oude Egyptenaren het "Rode Land" genoemd omdat de door de wind gegenereerde duinen roodachtig van kleur zijn.
Voel je vrij om dit andere artikel te bezoeken om meer te weten te komen over de flora en fauna van Egypte.
Oostelijke woestijn
Deze woestijn, ook wel de Arabische Woestijn genoemd, beslaat 28% van Egypte, tussen de Nijlvallei, de Rode Zee, het Suezkanaal en Soedan. Met afzettingen van olie, smaragden, koper, goud, steengroeven en kolen, is het de natuurlijke regio met de meeste natuurlijke hulpbronnen van Egypte. Veel van deze natuurlijke hulpbronnen werden gebruikt voor de prachtige Egyptische constructies en de karakteristieke juwelen die farao's vergezelden. In dit gebied zijn de beroemde archeologische vindplaatsen en piramides. De meest bekende is het plateau van Gizeh, waar onder andere de sfinxen, de piramide van Cheops en de graftempels opvallen.
Er valt weinig regen per jaar en de temperatuur bereikt een maximum van 50 ° C en een minimum van 0 ° C. Zijn vegetatie is schaars en er zijn geen oases zoals die in de westelijke woestijn. Onder de planten die groeien zijn acacia's, tamarisk-bomen (Tamarix) en meerdere woestijngrassen. De fauna aangepast aan extreme omstandigheden Het omvat de steenbokken en hiracoïde damans, naast al die trekvogels die de woestijn oversteken om van Europa naar Afrika te gaan.
Sinaï-schiereiland
Het bestaat uit een driehoekig schiereiland begrensd door wateren aan weerszijden: in het noorden door de Middellandse Zee, in het oosten door de Golf van Akaba, in het westen door de Golf van Suez en in het zuiden door de Rode Zee. Het verbindt in het westen met Egypte en in het oosten met Israël. Op het schiereiland zijn drie gebieden te onderscheiden:
- de noordelijke zone: voornamelijk samengesteld uit zandwoestijnen die plotselinge overstromingen van pluviale oorsprong opvangen, water ophopend dat geen vegetatie genereert maar wordt afgevoerd naar de Middellandse Zee.
- het zuidelijke gebied: voornamelijk samengesteld uit granieten bergen, zoals Santa Catalina, de hoogste in Egypte met een hoogte van 2.640 meter. Ook is hier de beroemde berg Sinaï, 2.285 meter hoog en van bijbels belang.
- het centrale gebied: gekenmerkt door plateaus met valleien die afdalen naar de Middellandse Zee
Het klimaat is gematigder dan in de rest van Egypte vanwege de bergen die oprijzen, met temperaturen van -16°C als minimumtemperatuur en 25°C gemiddeld. Onder de vegetatie bevinden zich dadelpalmen. Dit schiereiland heeft het Arabische luipaard (Panthera pardus nimr) als een endemische soort, in kritisch gevaar van uitsterven door jacht en habitatvermindering.
We raden dit artikel aan over de oorzaken en gevolgen van het stropen van dieren, zodat u meer informatie over het onderwerp kunt krijgen.
Nijldelta
De laatste twee natuurlijke regio's ontwikkelen zich rond de rivier de Nijl, met rijke biodiversiteit door de doorvoer van water. De regio van de Nijldelta, ook bekend als Beneden-Egypte, ontvangt water van de Nijl om de delta te vormen die uitmondt in de Middellandse Zee, in het noorden van het land. Het strekt zich uit van Alexandrië tot Port Said, waarvan de grote uitbreiding van 240 kilometer het een van de grootste delta's ter wereld maakt.
Het heeft een donkergekleurde kleibodem van het Ethiopische vulkanische massief dat door de Nijl wordt afgezet als het groeit. Deze toestand zorgde ervoor dat de oude Egyptische beschaving het de "Zwarte Aarde" noemde. Binnen de delta zijn er verschillende formaties gerelateerd aan water:
- Twee waterkanalen: Damietta naar het oosten en Rosetta naar het westen. Deze kanalen waren een essentieel onderdeel voor communicatie in het oude Egypte, dat waren er vroeger meer, maar ze verdwenen als gevolg van de sedimentatie van de rivier en de controle van water door mensen. Het werd kunstmatig gebouwd in het Suezkanaal, om de Middellandse Zee met de Rode Zee te verbinden.
- Drie meren: Mariout, Idku en Burullus.
Het klimaat van de Delta is woestijnwarm, met maximumtemperaturen van 34 ° C in de zomer en in de winter met minima van 9 ° C. Het regent alleen in de winter, met een maximum van 200 mm per jaar. Geassocieerd met dit klimaat is de vegetatie van lotusbloemen (Nelumbo nucifera). De delta ontvangt trekvogels, zoals de Nijlganzen (Alopochen aegyptiaca). Het heeft talrijke reptielen, kikkers, schildpadden en vogels, zoals de Nijlmonitor (Varanus niloticus).
Het water is lager dan dat van de rivier de Nijl, dus het is een ideale plek voor landbouw. Dit akkerland met stromend water leidde tot de ontwikkeling van Egyptische en Griekse beschavingen. Bovendien zijn er tegenwoordig tal van archeologische vindplaatsen in dit gebied die typerend zijn voor dergelijke beschavingen. Rond deze Delta werden oude nederzettingen gesticht met de naam nomos, die de bebouwbare gebieden verdeelde. Ze ontwikkelden zich in de moderne steden van vandaag, met name Alexandrië, Caïro, Suez en Gizeh.
Nijl vallei
Ten oosten van de rivier de Nijl ligt de Nijlvallei, ook wel Opper-Egypte genoemd. Het gaat van de Hafa-vallei naar de Middellandse Zee en omvat het deel van het einde van het Nijlbekken, voordat het de delta bereikt. Het is een zeer smalle vallei die de Westelijke Woestijn en de Oostelijke Woestijn scheidt, met een breedte van 19 kilometer. Het beslaat slechts 4% van het Egyptische grondgebied en toch is het de dichtstbevolkte regio van Egypte.
Tijdens de zomer staan de omliggende plateaus onder water en komt vruchtbaar slib naar beneden en concentreert zich in de Nijlvallei, die al sinds de oudheid voor landbouw wordt gebruikt. Omdat het tussen twee woestijnen ligt, is de rijkdom aan natuurlijke hulpbronnen contrasterend en sinds de oudheid was het een belangrijk punt voor handel en voedselvoorziening tussen de droge plaatsen.
Dit bevordert ook een grote overvloed aan wilde soorten, zoals de karakteristieke Nijlpapyrus (Cyperus-papyrus) waaruit de eerste versies van het papier zijn gemaakt, palmeras dum (Hyphaene thebaica) en dieren zoals Nijlkrokodillen (Cocodrylus niloticus). De ecoregio is geclassificeerd als overstroomde savanne. In satellietfotografie valt de Nijlvallei op als een groene draad die de twee dorre woestijnen doorkruist die, naast het herbergen van wilde soorten, de productie van groenten en zelfs bloemen, zoals rozen, motiveren.
De temperatuur is hoger dan in de Delta omdat het wordt omgeven door woestijnen. Het kan oplopen tot ongeveer 40°C, met hete zomers en milde winters. Het ontvangt minder regen dan de natuurlijke regio van de Delta.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Natuurlijke regio's van Egypte, raden we u aan om onze categorie Ecosystemen in te voeren.
Bibliografie- Informatiedienst van de staat Egypte. (sv). Egypte: geografie. Beschikbaar op: https://www.sis.gov.eg/section/2/73?lang=es
- Bolaños González JI (2003). De Nijlvallei: van geografie tot mythe. Geografische notitieboekjes, 33, 75-103.
- Nijl een. (vgl.) De oostelijke woestijn oversteken. Beschikbaar op: http://www.nilo.one/paisajes/desiertooriental.htm
