Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Veel dieren hebben benige structuren op hun hoofd, soms met een verdedigingsfunctie tegen hun roofdieren, andere als een onmisbaar element in de rituelen van confrontatie tussen leden van dezelfde soort. Het gaat om de hoorns of het gewei.
We kunnen dieren vinden met hoorns, groot of klein, lang of kort, spiraalvormig of puntig, zelfs met vertakkingen. Het is nog een element in dieren dat mensen kunnen bewonderen om te begrijpen dat de biodiversiteit van dieren in het wild ons altijd zal blijven verbazen.
In verschillende ecosystemen van de planeet kunnen we dieren vinden met een ongelooflijk gewei, waaronder de vele gehoornde dieren van Afrika. Ga door met het lezen van dit artikel over de groene ecoloog om meer te weten te komen over de gehoornde dieren.
Wat zijn hoorns of geweien?
De hoorns zijn benige structuren die ontstaan als verlengstukken van het voorhoofdsbeen, in het gebied van het voorhoofd en het bovenste deel van het hoofd. Ze verschijnen alleen en uitsluitend in Gewervelde dieren, en meestal bij zoogdieren, hoewel ze ook kunnen worden gezien bij andere dieren zoals reptielen met vergelijkbare keratinestructuren. Normaal gesproken hebben de hoorns een puntige vorm en zijn ze omgeven door een laag keratine of huid met fijne vacht, die een weerstandsmantel van het hoornvlies vormt.
Het is belangrijk om te weten dat er andere dieren zijn met vergelijkbare structuren, maar niet gemaakt van botmateriaal, maar voornamelijk van geharde keratine, dus ze worden zelf niet als hoorns beschouwd. Gaat over het gewei dat herten hebben (familie van herkauwers waartoe onder andere herten, elanden, reeën en rendieren behoren en die op onderstaande afbeelding te zien zijn). Een ander groot verschil met de hoorns of het gewei van runderen is dat herten hun gewei elk jaar of alleen tijdens de jeugd afstoten, afhankelijk van de soort, en dat runderen ze permanent hebben.
We weten al wat hoorns zijn en hoe we ze van gewei kunnen onderscheiden, laten we nu eens kijken naar voorbeelden van dieren met hoorns.
Gehoornde dieren van Afrika
We beginnen met een lijst van gehoornde dieren van Afrika:
- De Ankole-Watusi (Bos Stier africanus) Het heeft het grootste gewei van alle runderrassen, met een lengte van meer dan anderhalve meter en een gewicht tot 50 kilo.
- Binnen de groep antilopen vinden we de grotere kudúTragelaphus strepsiceros). Alleen mannetjes hebben gebogen V-hoorns met twee of drie spiraalvormige windingen, met een lengte van 1,25 meter.
- In de Sahara vinden we de addax (Addax nasomaculatus), waarvan de hoorns verticaal groeien en op zichzelf draaien in een spiraal, met een duidelijke ring.
- De witte oryxOryx dammah) Het heeft opvallende hoorns die terugbuigen in de vorm van een kromzwaard (sabel met een lang gebogen blad afkomstig uit het Midden-Oosten).
- De sabelantilopeHippotragus niger) Hij heeft krachtige hoorns waarmee hij zijn roofdieren kan bevechten en ze kan opladen met zijn gewei.
- De beroemde Grant's gazelleNanger Granti), groot en met fijne hoorns (wat langer bij mannen dan bij vrouwen), leeft hij uitsluitend in Oost-Afrika.
- Minder bekend is de gewone tsessebe (Damaliscus lunatus) waarvan de hoorns van beide geslachten een korte open spiraal hebben.
- De Jacksons kameleonTrioceros jacksonii), We nemen het op in deze lijst omdat het een merkwaardig reptiel uit Afrika is, hoewel de drie hoorns niet als zodanig worden beschouwd omdat ze niet lijken op die van de bovidae, maar zo zijn ze algemeen bekend.
Waarschijnlijk komen velen van ons voor de geest de giraf als een van de meest karakteristieke gehoornde dieren in Afrika. Het is echter belangrijk om te verduidelijken dat de "hoorns" van de giraf (Giraf Sebastiaan) zijn eigenlijk osicones, uitsteeksels die zijn gevormd uit verbeend kraakbeen en bedekt met huid, versmolten met de wandbeenderen van de schedel.
In de onderstaande afbeeldingen ziet u deze dieren met gewei in de volgorde zoals vermeld in de lijst.
Gehoornde dieren van Europa
We vervolgen deze lijst met de gehoornde dieren in Europa, met vermelding van de belangrijkste:
- De Europese moeflonOvis orientalis musimon) leeft in bergachtige gebieden van Europa. Mannetjes hebben grotere hoorns dan vrouwtjes en buigen aan beide kanten van hun hoofd.
- De Europese bizonBizonbonasus) het is het grootste zoogdier van Europa. Beide geslachten hebben korte, dikke, naar boven gerichte hoorns.
- De gemzenRupicapra rupicabra) Het is aanwezig in bergketens in Europa. Het gewei wordt naar boven geboren en is sterk naar achteren gebogen, waardoor het de vorm van een haak krijgt.
- Ook bekend als wilde berggeit (Capra steenbok), de steenbok Het leeft uitsluitend in het Alpengebergte en heeft lange hoorns die naar achteren buigen.
Op deze foto zie je de Europese gehoornde dieren in bovenstaande volgorde.
Gehoornde dieren van Azië
Tot slot noemen we een aantal van de dieren met hoorns of gewei gevonden in Azië:
- De Indiase waterbuffel (Bubalus bubalis) Het heeft afgeplatte hoorns die naar achteren buigen, met ver uit elkaar geplaatste uiteinden, die 1,2 meter uit elkaar reiken.
- Ook inheems in Azië, de gaurBos gaurus) Het heeft vrij korte hoorns met een zwarte punt, naar boven gebogen.
- Onder de gedomesticeerde veedieren in Azië vallen de zeboeBos primigenius indicus), met korte hoorns, slappe oren en een uitgesproken bult.
- In de bossen van India is het gebruikelijk om nilgóBoselaphus tragocamelus). Alleen mannetjes hebben korte, rechte hoorns, ongeveer 15-24 centimeter.
- De saolaPseudoryx nghetinhensis) woont in de bergen tussen Vietnam en Laos. Het heeft een lang, slank en bijna recht gewei.
- In een geografisch gebied dicht bij de saola-soort, vonden we de kupreyBos sauveli) die de jungle van Cambodja bewoont. Mannetjes hebben spiraalvormige hoorns, terwijl die van vrouwtjes lang en naar voren gebogen zijn.
- In de koude woestijnen van Centraal-Azië vinden we de jakBos mutus). Ze hebben lange hoorns, een meter lang, naar boven gebogen en enigszins naar binnen.
Je kunt ze hieronder in deze volgorde bekijken.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met +20 dieren met hoorns, raden we u aan om onze categorie Wilde dieren in te voeren.
Bibliografie- C. Urroz (2006). Elementen van dierlijke anatomie en fysiologie. Redactie State Distance University, 2: 85-90.
- C.Grigson (1991). Een Afrikaanse oorsprong voor Afrikaans vee?. Afrikaanse archeologische recensie, 9: 119-144.
- L. Harrison Matthews (1977). Het leven van zoogdieren. Destino-edities. blz. 710-711
- V. Hanak & V. Mazak (1990). Encyclopedia of Animals, zoogdieren van over de hele wereld. Madrid, Spanje: Susaeta. P. 208.
