Afbeelding: Hypermidia
Misschien is 'ecofeminisme' of 'ecologisch feminisme' een term waar je nog nooit van hebt gehoord. In een maatschappelijke context van groeiende belangstelling voor zowel milieukwesties als gendergelijkheid, wordt ecofeminisme gevormd als een samenvloeiing van deze twee stromingen en krijgt het steeds meer kracht, omdat het zowel een theoretisch kader als een sociale beweging is.
Als je meer wilt weten over deze sociale beweging, raden we je aan om dit artikel van ecoloog Verde te blijven lezen waarin we uitleggen wat is ecofeminisme?, hoe het is ontstaan en de namen van vrouwen die ernaar verwijzen.
Wat is ecofeminisme - definitie
Voor definieer ecofeminisme we moeten aandacht besteden aan de twee delen waaruit dit woord bestaat: aan de ene kant vinden we "eco-", afgeleid van het Griekse "oikos" of "huis", en dat verwijst naar de studie en zorg voor de omgeving waarin we leven. Aan de andere kant vinden we 'feminisme', dat kan worden gedefinieerd als een sociaal-politieke beweging die tot doel heeft werkelijke gelijkheid tussen mannen en vrouwen op alle terreinen van het leven te bereiken. Dus als we deze twee delen behandelen, zouden we kunnen begrijpen dat ecofeminisme de manier is om te bereiken gendergelijkheid en tegelijkertijd zorg dragen voor het milieu.
Waar vertaalt dit zich naar? Welke specifieke problemen pakt ecofeminisme aan? De waarheid is dat het dit op veel punten doet. Hier zijn enkele voorbeelden:
- De rol van vrouwen in alle milieubewegingen.
- Genderbias bij de gevolgen van aantasting van het milieu, zoals klimaatverandering.
- Het organiseren van steden om ze zowel vriendelijker voor zorgtaken als duurzaam te maken.
- Gendervooroordeel bij de bewaring van territorium en grondbezit.
- De gendervooroordelen in sociaal-politieke posities die relevant zijn voor de verdediging van het milieu.
- De verontreinigende stoffen met de grootste impact op de gezondheid van vrouwen.
- De rol van traditioneel vrouwelijke rollen en waarden in de zorg voor het milieu.
- Studie van samenvloeiingen tussen de overheersing van de natuur en de overheersing van vrouwen.
En een lange etcetera. Ecofeminisme omvat: alles wat het milieu en vrouwen aantast differentieel.
Hoe is ecofeminisme of ecologisch feminisme ontstaan?
Hoewel vrouwen van oudsher verbonden zijn met het land en de verdediging ervan, duurde het tot de jaren zeventig voordat de Franse Fraçoise d'Eaubonne (leerling van de grote feministische filosoof Simone de Beauvoir) pepermuntjes de term "ecofeminisme" in zijn essay "Feminisme of de dood". In dit werk stelt d'Eaubonne de verbetering van de link tussen de natuur, de "wilde" en vrouwen, en weerspiegelt de ideologische verbinding tussen de uitbuiting van de natuur en die van vrouwen.
Tijdens het decennium van 1970 We vonden verschillende bewegingen van vrouwen voor de bescherming van de natuur. Opvallend is de Chipko-beweging en de Green Belt-beweging. De Chipko-beweging ontwikkelde zich in de regio Uttar Pradesh (India) en bestond uit het verdedigen van gemeenschappelijke bossen door ze te omarmen, in naam van het vrouwelijke principe van de natuur. Van haar kant vond de Green Belt-beweging plaats in Kenia en was een beweging voor het planten van bomen om woestijnvorming in plattelandsgebieden te voorkomen, die ook werk voor vrouwen in het gebied opleverde.
Vanaf het decennium van 1980, ecofeminisme breidt uit en het diversifieert exponentieel. We spreken daarom vaak van "ecofeminismen", vanwege de grote diversiteit van hun stromingen. Er komen verschillende studies en essays naar voren waarin de auteurs enkele van de thema's die we al hebben genoemd ontwikkelen en transversale verbindingen leggen met andere bewegingen, zoals de verdediging van dierenrechten, de noodzaak om de economie aan te passen aan de behoeften van mensen en de planeet , of de processen van kolonialisme / neokolonialisme.
Momenteel komt de ecofeministische beweging maximaal tot uiting in Azië en Latijns-Amerika, met theoretische auteurs van verschillende nationaliteiten.
Belangrijke ecofeministen
Vervolgens laten we u een kleine recensie achter van enkele van de belangrijkste ecofeministen, hoewel we je ten zeerste aanbevelen om meer informatie over zijn werken te lezen:
- Françoise d'Eaubonne: hij bedacht de term 'ecofeminisme' en bracht het verband tussen de uitbuiting van de natuur en die van vrouwen naar voren, zoals we al hebben gezien.
- Vandana Shiva: Het is een van de grootste referenties van ecofeminisme wereldwijd. Deze auteur en activist uit India is een fervent pleitbezorger voor de rol van vrouwen in landbeheer, duurzame landbouw en het onderhouden van traditionele zaadbanken. Sommige van zijn teksten verwijzen naar de traditionele spiritualiteit van India. Inmiddels heeft hij zijn eigen stichting en wordt zijn werk wereldwijd erkend.
- Alicia Puleo: Deze Spaanse auteur en doctor in de filosofie heeft verschillende werken geschreven over de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Van haar kant heeft ze de stellingen van kritisch ecofeminisme ontwikkeld, waarin wordt aangenomen dat vrouwen geen band hebben met de natuur per seMaar hoe dan ook, onhoudbare economische groei maakt de samenvloeiing van feminisme en ecologie onvermijdelijk.
- Yayo Herrero: Ze is een Spaanse antropoloog en universiteitsprofessor. Ze is coördinator geweest van Ecologists in Action Spain en heeft deelgenomen aan tal van sociale initiatieven met betrekking tot ecofeminisme. Het handhaaft de onmogelijkheid van kapitalistische groei in een wereld met eindige hulpbronnen, die ook de banen die het behoud van het menselijk leven mogelijk maken, zoals landbouwproductie of reproductieve arbeid, precair en onzichtbaar maakt, en stelt een overgang voor naar een duurzaam economisch model.
We raden je aan om meer over feminisme te leren met dit Psychology-Online-artikel over de soorten feminisme die tegenwoordig bestaan, afgezien van het ecofeminisme waar we ons hier op hebben gericht.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Wat is ecofeminisme?, raden we u aan om onze categorie Andere ecologie in te voeren.
