Hoe kernenergie het milieu en de mens beïnvloedt

Op een of ander moment in de productie ervan heeft elke energiebron gevolgen voor het milieu. Naast hernieuwbare energiebronnen is kernenergie de enige die geen broeikasgassen uitstoot, maar dat het geen broeikasgassen uitstoot, betekent niet dat het het milieu niet aantast.

Een van de voordelen van kernenergie is dat het een van de meest economische en efficiënte is, bovendien creëert het veel elektriciteit zonder gassen in de atmosfeer te sturen. Kernenergie blijft echter potentieel zeer gevaarlijk, zoals blijkt uit ongevallen die zich de afgelopen decennia hebben voorgedaan.

U wilt weten hoe kernenergie het milieu en de mens beïnvloedt? In het volgende Groene Ecologie artikel leggen we het je uit.

Kernenergie: korte definitie

Kernenergie is de energie in de kern van een atoom, de kleinste deeltjes waarin we een materiaal kunnen verdelen. In de kern van een atoom vinden we twee verschillende deeltjes, protonen en neutronen, die bij elkaar worden gehouden door kernenergie.

Nucleaire technologie is wat ons in staat stelt om zet die kernenergie om in andere vormen van energie. Kerncentrales zijn bijvoorbeeld de plaatsen waar we kernenergie kunnen omzetten in elektrische energie.

Maar hoe kunnen we die energie verkrijgen die aanwezig is in de kern van atomen? Nou, de realiteit is dat er zijn twee manieren om het te doen:

kernsplijting: de verdeling van de kern van het atoom.
Kernfusie: de fusie van de kern van twee verschillende atomen.

Een voorbeeld is de energie die de zon produceert en die de aarde bereikt in de vorm van warmte en licht, die energie is het resultaat van de fusie van twee verschillende atomen. Met de technologie die we hebben, is het echter erg moeilijk voor ons om deze reacties in kerncentrales te reproduceren, daarom is wat tegenwoordig in kerncentrales wordt gedaan kernsplijting.

Het punt is dat wanneer een van deze twee reacties plaatsvindt, zowel fusie als splijting, de atomen wat massa verliezen en wanneer het verloren gaat die massa wordt omgezet in warmte-energie, dat wil zeggen, in warmte. Maar tot op de dag van vandaag zijn we nog steeds niet in staat om kernfusie uit te voeren in de energiecentrales, dus allemaal gebruik het splijtingsproces.

Hiervoor gebruikt de overgrote meerderheid van kernreactoren uranium als brandstof, maar niet zomaar uranium, maar verrijkt. Het verrijkingsproces wordt gedaan om het onstabieler te maken, waardoor het voor de kern gemakkelijker wordt om te splitsen. Het feit dat de uraniumreserves beperkt zijn en dat dit de belangrijkste brandstof voor elektriciteitscentrales is, betekent dat kernenergie geen hernieuwbare energie is.

Hoe kernenergie het milieu beïnvloedt

Het is geen toeval dat zoveel mensen tegen kernenergie zijn of dat talloze milieugroeperingen zich overal ter wereld tegen uitspreken. Hier leggen we het uit hoe kernenergie het milieu beïnvloedt:

CO2 uitstoot

Wanneer we het hebben over de effecten van kernenergie op het milieu, beweren de voorstanders vaak dat kerncentrales, in tegenstelling tot andere soorten energiecentrales, geen koolstofdioxide uitstoten, een van de belangrijkste oorzaken van het broeikaseffect. De realiteit is dat de CO2-uitstoot in vergelijking met een thermische centrale veel lager is, maar het productieproces stoot wel kooldioxide uit, vooral bij het extraheren van uranium en het transport naar de elektriciteitscentrales.

Gebruik van water

Kerncentrales hebben enorme hoeveelheden water nodig dat als koeling dient om te voorkomen dat gevaarlijke temperaturen worden bereikt. Dit water wordt uit rivieren of de zee gehaald, waardoor er vele malen, samen met het water, zeedieren binnenkomen. Nadat het water is gebruikt voor koeling, wordt het teruggevoerd naar de omgeving, maar met een hogere temperatuur. Dit kan veranderingen in de zeetemperatuur veroorzaken die de planten en dieren doden die in die wateren leven.

Mogelijke ongevallen

De realiteit is dat er maar weinig ongelukken zijn gebeurd in kerncentrales, maar elk ervan vertegenwoordigt een echte catastrofe van enorme omvang, zowel menselijk als ecologisch. Het duidelijkste voorbeeld van een van deze ongevallen is die in Tsjernobyl in 1986, die een hele generatie schokte, en dichterbij die van de Japanse energiecentrale in Fukushima in 2011. Zoals we al zeiden, zijn de mogelijkheden van If there is een ongeval van dit type laag zijn, maar vanwege de catastrofale gevolgen is elk risico dat niet 0 is al te groot. Vooral als er factoren zijn die buiten onze controle liggen, zoals de tsunami die het ongeluk in Fukushima heeft veroorzaakt of de mogelijkheid dat ze het doelwit zijn van een terroristische aanslag.

Bij een dergelijk ongeval in een kerncentrale zijn de stralingsniveaus die vrijkomen dodelijk voor elke plant, dier of persoon die wordt blootgesteld. Afhankelijk van de mate van intensiteit van deze straling zijn de effecten op korte, middellange of lange termijn dodelijk, bijvoorbeeld door misvormingen of tumoren te veroorzaken.

Als we het hebben over catastrofale gevolgen, is het niet overdreven, de omvang van deze ongevallen is zodanig dat tot vele decennia later een mondiaal evenwicht niet kan worden gemaakt. Bovendien treft het niet alleen het dichtstbijzijnde gebied, maar kunnen radioactieve wolken duizenden kilometers door de lucht of het water reizen.

Nucleair afval

Maar het grootste probleem van kernenergie, afgezien van de mogelijke ongelukken - die in de minderheid zijn - zit in het afval dat het genereert, afval dat inherent is aan dit soort productie. Nucleair afval kan duizenden jaren duren voordat het niet langer radioactief is, wat een latent gevaar vormt voor de flora en fauna van de planeet. Tot op de dag van vandaag zitten ze opgesloten op nucleaire begraafplaatsen, ze verzegelen ze en isoleren ons ondergronds of op de bodem van de zee. Het probleem is dat het een oplossing op korte termijn is en dat het niet definitief is, aangezien de periode van radioactiviteit van deze residuen langer is dan de levensduur van hun "beschermende dozen".

Hoe kernenergie mensen beïnvloedt

Bij een nucleair ongeval gaat de gecontroleerde straling van de plant naar buiten, wat gevolgen heeft voor flora, fauna en natuurlijk ook voor de mens. Straling is, in tegenstelling tot andere besmettingen, niet te zien of te ruiken, maar is schadelijk voor de gezondheid en duurt tientallen jaren ^[1].

In de kern van kernreactoren kunnen we vinden: meer dan 60 radioactieve stoffen. Deze lijken erg op biologische elementen in ons lichaam, daarom hopen ze zich op en veroorzaken ze verwoestende effecten. Sommige van deze elementen hebben een zeer korte levenscyclus, maar er zijn er ook die voor een lange tijd kunnen blijven bestaan.

Van de meer dan 60 verontreinigende stoffen die we hebben genoemd, zijn degenen die de mens het meest treffen 3: strontium-90, cesium en jodium. Afhankelijk van het weefsel dat ze aantasten, zullen hun gevolgen het een of het ander zijn, maar het is duidelijk dat wanneer ze ons lichaam binnenkomen, ze cellen vernietigen en DNA beschadigen. Dus het antwoord op de vraag van hoe kernenergie mensen beïnvloedt is dit:

Het veroorzaakt genetische defecten.
Het veroorzaakt kanker, vooral van de schildklier, omdat deze klier jodium opneemt, hoewel het ook hersentumoren en botkanker veroorzaakt.
Beenmergproblemen, die op hun beurt leukemie of bloedarmoede veroorzaken.
Foetale misvormingen.
Onvruchtbaarheid
Het verzwakt het immuunsysteem, wat het risico op infectie verhoogt.
Maagdarmstelselaandoeningen.
Psychische problemen, vooral stralingsangst.
In hoge of langdurige concentraties veroorzaakt het de dood.

Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Hoe kernenergie het milieu en de mens beïnvloedt, raden we u aan om onze categorie van niet-hernieuwbare energieën in te voeren.

Referenties