Zoals zoveel andere dingen, is een van de universele waarheden die we allemaal hebben geverifieerd, dat rivierwater zoet is en dat zeewater zout is. Je hebt je als kind vast wel eens afgevraagd waarom dit zo is, en waarom het "zoet water" wordt genoemd terwijl het eigenlijk niet zoet smaakt, maar smakeloos is. Je hebt waarschijnlijk een klein idee van het antwoord op deze vragen, of je weet het misschien niet of je weet niet hoe je het moet uitleggen aan iemand die het niet weet. Als dit het geval is, ontdek het dan waarom het water van de rivieren zoet is in dit Green Ecologist-artikel.
Waar is zoet water te vinden
Zoet water verwijst naar het water dat van nature op het aardoppervlak voorkomt. Alleen 3% van het water op aarde is zoet en het wordt op verschillende manieren gevonden, zoals:
- Lagen ijs.
- Gletsjers
- ijsbergen.
- meren.
- lagunes
- Wetlands
- Rivieren.
- stromen.
- Ondergronds, in watervoerende lagen.
Oosten term voor "zoet" begon te worden gebruikt om een duidelijk te markeren verzet tegen de term "zout water" van zeeën en oceanen. De waarheid is dat zoet water als zodanig niet zoet is, maar kleurloos en smaakloos, en wordt gekenmerkt door een zeer lage concentratie opgeloste zouten, hoewel we het niet op onze smaakpapillen merken. Dit betekent dat zoet water ook minerale zouten zoals calcium, silica, magnesium of ijzer bevat, maar niet op het niveau van zout water.
De Water cyclus
De eerste stap bij het proberen uit te leggen waarom het water in rivieren, meren, wetlands, enz. zoet is, is om de bron van het water in deze rivieren en het hele proces dat volgt te begrijpen, dat wil zeggen, de cyclus van de Water.
Het is waar dat de bron van vrijwel al het zoete water neerslag is, die zich kan manifesteren in de vorm van regen, sneeuw of mist. Daarnaast levert het opgehoopte water in de vorm van ijs en sneeuw ook een bijdrage van zoet water bij de dooi.
Met de regenval komt vers water naar het aardoppervlak. Deze neerslag bevat al stoffen die zijn opgelost in de atmosfeer waaruit ze komen, maar ook uit de zee of het land waarop de wolken zich hebben verplaatst tot het moment van de "lozing" van water.
Dit water dat het aardoppervlak bereikt sijpelt onder de grond of uitglijden op de grond als deze hellend is, zoals kan gebeuren op berghellingen. Op deze manier ontspringt of voedt het rivieren die uiteindelijk in zee uitmonden. Hier, het water verdampt weer en het begint de cyclus opnieuw met de vorming van nieuwe wolken.
Als u op dit moment nog geen idee heeft, zullen wij u voorzien van belangrijke informatie. Op het aardoppervlak worden tal van minerale stoffen en zouten aangetroffen. Dit kan je een idee geven. Met het water dat door de neerslag valt, vindt de erosie van het aardoppervlak plaats, reden waarom deze stoffen tot aan de rivieren worden meegesleurd en langs de route ervan tot hun monding in zee.
Hieruit kunnen we een eerste punt concluderen, en dat is dat de zoutgehalte van zeeën en oceanen komt van meegevoerde en getransporteerde stoffen tijdens de watercyclus. Hoewel het niet de enige reden is.
Maar deze eerste conclusie kan ook een nieuwe twijfel oproepen. Veel rivieren stromen, voordat ze de zee bereiken, in meren en lagunes die niet het zoutgehalte van deze mariene omgevingen hebben. Dus wat is er aan de hand? Welk stukje van de puzzel missen we?
Waarom zeewater zout is en rivierwater niet?
Welnu, zoals we eerder hebben geconcludeerd, is een van de redenen waarom de zee en de oceanen zout zijn te wijten aan de verschillende minerale zouten en stoffen die erin worden opgelost uit rivieren en de waterkringloop, met name natuurlijke chemische elementen zoals chloor, calcium, partner, zwavel, kalium of magnesium. Maar zoals we ook al zeiden, het is niet de enige reden.
Het aandeel water in de zeeën en oceanen is veel groter dan dat in rivieren en meren, aangezien het meeste water op aarde daarin wordt aangetroffen. Hoe kan het dan dat de bijdrage van kleine rivieren zo'n grote hoeveelheid water zout maakt? Goed, de zeeën en oceanen, in tegenstelling tot rivieren, ze hebben geen waterafvoerenMet andere woorden, de moleculen die hen bereiken, blijven duizenden jaren in de oceanen en zeeën, omdat hun water niet wordt vernieuwd. Hieraan wordt toegevoegd dat het grootste fenomeen dat zich in deze waterlichamen voordoet, verdamping is als gevolg van zonnestralen, die, door het water te elimineren, maar deze stoffen achter te laten verhoog je concentratie. Dit is de andere reden waarom zeewater zout is, omdat de stoffen die het bereiken "vastgehouden" worden.
Waarom is rivierwater zoet of minder zout?
Met alle bovenstaande informatie zouden we al een antwoord op deze vraag moeten kunnen geven.
Nogmaals, we herinneren ons dat, hoewel het "zoet water" wordt genoemd, het water van rivieren en meren ook minerale zouten bevat, zij het in lage concentraties. We zeiden ook dat wanneer deze rivieren in de zeeën stroomden en deze stoffen erin verzamelden, ze zout werden omdat ze geen uitstroomstromen hebben. Integendeel, in rivieren, die voortdurend in beweging zijn, deze stoffen blijven voor een korte tijd. Hier is de sleutel.
En in het geval van de meren? Met hen gebeurt hetzelfde. Hoewel de rivieren erin stromen minerale zouten stapelen zich niet op, aangezien de meren drainagesystemen en waterafvoeren hebben. Zo verdwijnen de stoffen die het vervoert met het water dat ze heeft aangevoerd, waardoor de zoutconcentratie in deze meren en lagunes laag blijft.
Eindelijk kunnen we concluderen dat het water in rivieren en meren zoet is omdat de minerale zouten en stoffen in het water zijn opgelost ze blijven niet stilstaan en erin vastgehouden, maar worden snel weggespoeld in zeeën en oceanen.
Hieronder zie je een korte video van een bioloog-professor die uitlegt waarom het water van de rivieren zoet is en dat van de zee zout.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Waarom het water van de rivieren zoet is, raden we u aan om onze categorie Curiositeiten van de aarde en het universum in te voeren.
