Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Vrouwen in de architectuur. Tien meningen tien architecten.
De documentaire architecten toont de verschillende situaties waarin de Dames die zich toeleggen op het gebied van architectuur. EEN reportage uitgevoerd door architect en cultureel manager Ariadna Cantis Silberstein.
In het video-interview, tien architecten geven hun getuigenis en hun mening over de vrouwelijke conditie en hoe zij zich professioneel ontwikkelen op het gebied van architectuur (Geïnterviewd: Izaskun Chinchilla, Blanca Lleó, Almudena de Benito, Eva Gil, Liliana Obal, Maria Buey, Isabel Sanchez, Carmen Espegel, Carolina Gonzalez Vivesnes, Sánchez de Madariaga.). Elk architect, door middel van de beelden delen ze informatie, gelegenheden en ervaringen, in harmonie dat ze zich bewust zijn van de noodzaak om de zichtbaarheid van hun werk te vergroten en een veranderingsproces op gang te brengen dat even onomkeerbaar als precies is.
“Architectuur is een vakgebied waar vrouwen zich pas laat bij hebben aangesloten. In Spanje is de eerste titel architect was Matilde Ucelay, in Madrid, in het jaar negentienhonderd zesendertig. Sinds die tijd, en op een duurzame manier, is het aantal vrouwelijke studenten in de Scholen voor Architectuur tot meer dan vijftig procent «zegt Cantis Silberstein.
Als het gaat om genderongelijkheid in de wereld van de architectuur: alleen al in de Verenigde Staten vormen vrouwen bijna de helft van de studenten in architectuurscholen, en toch dalen die aantallen dramatisch in het professionele veld, waar vrouwen Ze vormen een schamele 18 procent van de gediplomeerde architecten, en erger nog, ze hebben last van een aantal goed gedocumenteerde loon- en sociale ongelijkheden die hen ervan weerhouden hogerop te komen. Wereldwijd worden slechts drie van de top 100 bedrijven gerund door vrouwen.
Critici zijn van mening dat de blijvende mythe van de sterarchitect van machismo - die lastig een uniek en heroïsch talent aankondigt in de voorhoede van een inherent collaboratieve discipline - grotendeels verantwoordelijk is voor de systemische sociale en seksuele vooroordelen die de architectuur vandaag de dag nog steeds teisteren. De #MeToo-beweging van de architectuur kwam later dan andere creatieve disciplines, en het verraste velen in het veld niet.
Maar in haar kielzog heeft de beweging een golf van activisme ontketend die is blijven resoneren, met energieke protesten op de recente Architectuurbiënnale van Venetië en de AIA-jaarconferentie. Het is een paradox dat architectuur zelfs in de 21e eeuw een uitdagende carrière voor vrouwen kan blijven, zie artikel meest relevante architecten van de 20e eeuw, en genderongelijkheid blijft een punt van zorg. Er zijn echter vrouwelijke architecten die elke dag de mannenclub van het beroep uitdagen en een diepgaande invloed hebben gehad op de architectuur zoals we die nu kennen.
Als je dit artikel leuk vond, deel het dan!
