De tafonomie is de tak van de paleontologie die is gewijd aan de studie van fossielen en de processen die betrokken zijn bij hun vorming. Deze transformatie van levende organismen naar fossielen is wat bekend staat als fossilisatie en hangt voor het succes ervan af van bepaalde omstandigheden; dus dieren of planten laten niet altijd fossielen achter. Gezien de complexiteit van het fenomeen kunnen er twijfels ontstaan over hoe een fossiel precies wordt gevormd of dat er verschillende vormen van fossilisatie zijn en wat hun kenmerken zijn.
Als je meer wilt weten, lees dan dit interessante artikel van Green Ecologist over de verschillende soorten fossilisatie en hun kenmerken waar u kunt zien hoe fossielen worden bewaard, evenals enkele voorbeelden van soorten fossielen volgens hun fossilisatieproces.
Wat zijn fossielen en hoe worden ze gevormd?
Fossielen zijn planten- of dierenresten die al lang dood zijn, die niet verrot zijn en die in de loop der jaren een onderdeel van de aardkorst zijn geworden. Zijn studie, via de geologische datering rotsen en fenomenen op planetair niveau, maakt het mogelijk sorteer de fossielen in geologische tijd, wat de tijd is die is verstreken sinds de vorming van de aarde tot vandaag.
De fossiel vormingsproces, fossilisatie genoemd, wordt beschouwd als een complexe natuurlijke cyclus die afhankelijk is van: het gebrek aan zuurstof, de snelle begraving van organismen (meestal in waterhoudend sediment) en de verlamming van het ontbindingsproces.
Uiteraard zijn er fossilisatieprocessen waarbij veranderingen in de samenstelling en structuur van organismen minimaal of schaars zijn, dus we spreken van ongewijzigde fossielen (opname, mummificatie, bevriezing); er zijn echter ook veranderde fossielen (permineralisatie, carbonisatie, vervanging) waarbij sprake is van een drastische structurele of chemische transformatie. Zoals aangegeven kunnen fossielen op verschillende manieren worden gevormd. Hieronder wordt het kort uitgelegd: hoe fossielen worden geclassificeerd op basis van hun vorming.
Soorten fossilisatie volgens het geologische proces
Dit zijn de 3 soorten fossilisatie volgens het geologische proces:
Permineralisatie of verstening
Is hij Fossiliseringsproces waarbij de harde delen van een organisme, bestaande uit poreus materiaal en holtes, worden bedekt door afvloeiend water beladen met opgeloste ionen (silica, calciumcarbonaat, fosfaten, sulfaten, ijzeroxide) dat het inwendige inneemt, wat kan leiden tot het verdwijnen van de interne structuur en de vorming van kristallen die de oppervlaktestructuur van het lichaam behouden. Dit type mineralisatie, vergelijkbaar met het funderingsproces, is heel gebruikelijk in dinosaurusfossielen. Als je nieuwsgierig bent naar deze wezens, kun je hier leren over plantenetende dinosaurussen: namen, soorten, kenmerken en afbeeldingen en hier over vleesetende dinosaurussen: namen, soorten, kenmerken en afbeeldingen.
Afdrukken
Druk- of compressiefossilisering, heel gebruikelijk bij planten, vindt plaats wanneer de overblijfselen van organismen worden blootgesteld aan hoge temperaturen of hoge drukken die worden uitgeoefend door rotsen en andere edafische en ondergrondse materialen.
inclusie
Dit fossilisatieproces vindt plaats wanneer organismen vast komen te zitten in conservatieve materialen of omgevingen. Afhankelijk van de omstandigheden kunnen ze worden onderscheiden 3 soorten inbedding of inbedding:
- Gelvorming of bevriezing: het is een fossilisatie die meer typerend is voor gletsjergebieden. Door de ijstijden die op onze planeet hebben plaatsgevonden, zijn talloze organismen in hun geheel (Siberische mammoet) of gedeeltelijk (mammoethaar in permafrost) bewaard gebleven, begraven onder grote lagen ijs.
- Mummificatie: Beschouwd als een pauze in het desintegratieproces, zonder een echte fossilisatie te worden, ontstaat het na een enorm verlies van vocht in de organismen, waardoor de verrotting van de organismen wordt voorkomen.
- Opgesloten in barnsteen of teer: barnsteen, een gefossiliseerde plantenhars, behoudt de externe structuur, maar niet de interne, van organismen. Binnenkant van fossielen in barnsteen het is gebruikelijk om insecten, spinnen, kikkers en hagedissen te vinden. Met pek, een zeer stroperige koolwaterstof, gebeurt hetzelfde. Over het algemeen vallen Pleistocene fossielen op, zoals mammoeten, mastodonten, wolven, bizons, sabeltandleeuwen, etc.
Soorten fossilisatie volgens het fysieke proces
Dit zijn de 5 soorten fossilisatie volgens het fysieke proces:
Ontwrichting
Disarticulatie, waarbij de componenten van de overblijfselen van organismen worden gescheiden, kan plaatsvinden tijdens de processen van bioturbatie, verdichting van het sediment of door fosfyldiagenese.
fragmentatie
Fragmentatie is een destructief proces dat gemakkelijk te herkennen is aan fossielen, omdat het bestaat uit het breken ervan, veroorzaakt door fysieke schokken of door de actie van levende wezens.
Bio-erosie
Dit proces is heel gebruikelijk in zeefossielen en bestaat uit het verwijderen of ontleden van materialen van een hard substraat door inwerking van organismen. In deze ecosystemen wordt bio-erosie voornamelijk veroorzaakt door onder meer weekdieren, sponzen, schaaldieren en vissen.
Slijtage
Het bestaat uit de erosie of slijtage van organische resten die uiteindelijk fossielen worden door wrijving met waterstromingen en ook met luchtstromingen.
corrosie
Corrosie wordt veroorzaakt door factoren die chemische degradatie bevorderen en het oppervlak van het fossielenarchief veranderen.
Soorten fossilisatie volgens het chemische proces
Dit zijn de 5 soorten fossilisatie volgens het chemische proces:
Carbonatatie
Deze vorm van fossilisatie komt veel voor en bestaat uit de vervanging van harde organische resten door calciet, een mineraal dat bestaat uit calciumcarbonaat. Omdat het skelet van koralen grotendeels uit dit materiaal bestaat, vindt fossilisatie door dit proces snel plaats.
verkoling
Oosten Fossiliseringsproces die bestaat uit de vervanging van koolstof door organische componenten, karakteriseert de carboonperiode en komt veel voor in plantenresten en geleedpotigen, vanwege het respectievelijke cellulose- en chitinegehalte.
verkiezeling
Soms is silica afgeleid van chemicaliën die verstening mogelijk maken, zoals het geval is met chaldedonië. De meest voorkomende fossielen in dit proces zijn het foraminiferen, echiniden, ammonieten, gastropoden en brachiopoden.
Pyritisatie
Bij pyritisatie worden de organische delen van schelpen en skeletten vervangen door marcasiet en pyriet, twee soorten ijzersulfiden, een product van de combinatie van zwavelzuur dat wordt gegenereerd door de ontbinding van mariene organismen onder anoxische omstandigheden met het ijzer dat aanwezig is in zeewater.
Fosfateren
Bij dit proces, dat heel gebruikelijk is wanneer er een zekere ophoping van gewervelde overblijfselen is, bevordert het calciumfosfaat dat aanwezig is in botten en tanden, samen met het calciumcarbonaat in het sediment, de vorming van fossielen.
Soorten fossilisatie naargelang het organisme aanwezig is
Naast de hieronder genoemde soorten fossielen, kan via de paleontologische voetafdruk het is mogelijk om informatie te verkrijgen van organismen toen ze nog leefden. De ichnofossielen (gefossiliseerde voetafdrukken of fossiele voetafdrukken) is het mogelijk om ze binnenshuis te vinden, wat bekend staat als coprolieten, of op het oppervlak van de laag, zoals het geval is bij de icnites van dinosaurussen.
Lichamelijk
In dit type behoudt het fossiel zijn skelet in grotere mate. We hebben het voorbeeld van de bevroren mammoet en een dichter bij ons, die we zeker ooit hebben gezien, de schelpen.
Gietvorm
Het is de indruk of het vullen van de fossielen na het oplossen van hun organische delen. Zien we de vorm gedrukt, dan spreken we van een uitwendige mal; Integendeel, als we constateren dat zich een traceerproduct van de inwendige vulling van het organisme heeft gevormd, spreken we van een inwendige schimmel.
Fossiele stoffen of chemische fossielen
Fossiele stoffen of chemische fossielen zijn te vinden in geologische materialen, die stoffen blijken te zijn die zijn gegenereerd door de activiteit van uitgestorven organismen en daar zijn gevangen.
Nu je dit allemaal hebt geleerd over hoe ze worden gevormd en wat de proces van het op natuurlijke wijze conserveren van fossielenMisschien ben je geïnteresseerd om meer te weten te komen over hoe levende wezens en de planeet er miljoenen jaren geleden uitzagen. Als je inmiddels genoeg hebt geleerd over soorten fossilisatie en hun kenmerken, Durf te ontdekken wat het oudste fossiel ter wereld is.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Soorten fossilisatie en hun kenmerkenWe raden u aan om onze categorie Natuurcuriosa in te voeren.
Bibliografie- Zugasti, FIG (2008). Tafonomische analyse in de archeomalacologie: het voorbeeld van de schelpen van de Cantabrische regio. Krei, (10), 53-74.
- Fernández López, SR (2000). Afdeling paleontologie. Faculteit Geologische Wetenschappen. Complutense Universiteit van Madrid. Tafonomie-onderwerpen: https://eprints.ucm.es/id/eprint/22003/1/087_00_Temas_Tafonomia.pdf
