Onze omgeving kennen, is leren deze te beschermen. Hoe die kennis is, meer kwalitatief dan kwantitatief (hoe en niet hoeveel), hangt af van onze hogere of lagere capaciteit begrip voor hun kenmerken en behoeften. In dit geval is de beste praktijk een goede theorie, hoewel het over het algemeen weinig zin heeft als we niet in direct contact met de natuur staan.
Idealiter stelt dit directe contact ons in staat om een volledige ervaring, toepassen wat we weten, op een praktische manier en zonder strengheid te verliezen. U kunt echter niet altijd actie ondernemen. Of juist het tegenovergestelde, doe het niet, want op beide manieren is het mogelijk om de planeet te helpen.
Ja we kunnen het, theorie toepassen en tegelijkertijd direct contact hebben, als we nieuwsgierig zijn met boeken (bijna alles staat in boeken en op internet…) en ook met wat ons omringt, gericht op onze directe omgeving. Dit doen is symbolisch inzetten om de aarde te redden. En het is dat geïnteresseerd zijn in wat we op het niveau van onze zintuigen hebben om het te respecteren en, nog beter, het te beschermen, de basis is van verandering, een manier om bij te dragen aan uw graniet van zand om de hoop levend te houden van een betere wereld.
Dichter bij de directe omgeving komen
Weten is niet alleen weten. Hoewel kennis ons helpt om het ecosysteem om ons heen te leren kennen - of het nu het balkon zelf is, de tuin, het park naast het huis of de dichtstbijzijnde natuurlijke groengebieden, laten we zeggen - bewustwording en respect vereisen meer dan kennis. Veel meer eigenlijk.
Weten om te weten hoe te beschermen, betekent begrijpen dat we niet alleen vertrouwd raken met flora en fauna, maar ook met de bedreigingen die soorten of ecosystemen in gevaar brengen, maar dat er een ethiek en een milieuvriendelijke houding is die zich vertaalt in verantwoordelijkheid voor het milieu. Het is in werkelijkheid een kwestie van houding en gevoeligheid, een die niet voorziet in theoretische kennis of de utilitaire benadering, een verbinding met de omgeving die kennis omzet in zorg en bescherming.
Respect voor het leven is iets dat als natuurlijk wordt gezien, dat wordt gewenst en uitgevoerd voor een eenvoudige kwestie van rechtvaardigheid. Ver van het utilitarisme, van Economische belangen, van comfort en egoïsme, wordt de zorg voor de planeet op de meest directe manier een doel op zich. Waarom het doen? We zijn het gewoon aan de planeet, ons thuis, verschuldigd.
Respect, voel je onderdeel van een geheel
De meest directe omgeving is in feite een leerschool om betere mensen te worden, met meer respect voor andere levende wezens, de dieren- en plantenwereld die bij ons in de buurt woont. Naast vele andere mogelijkheden kunnen we lokale planten kiezen die met uitsterven worden bedreigd in plaats van geëxporteerde planten, die veel irrigatie vereisen en geen toevluchtsoord vormen voor de biodiversiteit van het gebied.
Help de wilde egels, geweldige nachtwandelaarsOm onze tuin te betreden is het verwijderen van obstakels een andere mogelijkheid. Of natuurlijk helpen kattenkolonies onder controle te houden door sterilisatie en voeding om een potentieel gevaar voor de volksgezondheid om te zetten in rijkdom voor het milieu.
Wanneer u naar het platteland gaat, is het verplicht om respectvol te wandelen, vogels en andere dieren van een afstand te observeren, zonder ze te storen, planten in het algemeen niet te ontwortelen, vooral als ze met uitsterven worden bedreigd en, ten slotte, de biodiversiteit te respecteren. Evenzo zijn deze tips van toepassing als we wild gaan kamperen.
Naast het respecteren ervan, zal het gemakkelijk zijn om het te promoten via tuinieren of een mini-stadstuin. Om dingen goed te doen, is er meer nodig om te gebruiken organische producten en afziet van pesticiden en chemische meststoffen. Alleen als de biodiversiteit goed bekend is, kan biologische landbouw worden bedreven, zowel om het onze bondgenoot te maken, omdat het milieu een evenwicht zal bereiken dat op zichzelf zal werken als het gaat om het voorkomen van plagen en het verkrijgen van een goede oogst.
Solidariteit en empathie
In het dagelijks leven komen we situaties tegen die onze kritische geest op de proef stellen. Weten is ongetwijfeld essentieel om een mening te kunnen geven, zeker als we ook weten hoe we ons empathisch kunnen verbinden en solidair zijn met mishandelde dieren en uitgebuite omgevingen.
Nogmaals, we kunnen een veelheid aan voorbeelden aanhalen. Het typische voorbeeld van de kikker die uiteindelijk een kanaal op de tafel in het schoollaboratorium opent om kinderen anatomie te leren, is perfect. Het zou natuurlijk veel leerzamer zijn om het in zijn omgeving te kennen, en niet alleen om meer te weten te komen over amfibieën, maar ook om het belang ervan voor het ecosysteem te kennen. Het niet gebruiken in het laboratorium is daarom een teken van goed begrepen intelligentie.
Ongelooflijke gevallen
Het geval van Jane Goodall is ook paradigmatisch. De beroemde primatoloog dat ze met haar voorbeeld nu het geweten treft om ons bewust te maken van het belang van het respecteren van dieren in het wild, ze was een groot kenner van primaten. Zijn latere ervaring met hen veranderde uiteindelijk zijn leven. Het is voor hen een duidelijke demonstratie dat het kennen van hen door middel van wetenschap en coëxistentie de perfecte formule is om mee te doen.
Rachel Louise Carson, pionier van het milieubewustzijn, dient in dit opzicht ook als inspiratiebron. Het kennen van zijn biografie is begrijpen hoe belangrijk de koppeling van kennis en empathie is. Ze was gefascineerd door alles wat met de oceaan te maken had en hoewel ze in het binnenland woonde, vestigde ze zich uiteindelijk aan de kust van Maine, naast de geliefde zee, een zet die wereldwijd tot enorm succes voor haar boeken leidde.
Het zijn beroemde gevallen die aantonen hoe belangrijk het is om betrokken te raken bij de omgeving, wetende dat deze in volle gang is. De Natuur het is alleen zo als het niet gedomesticeerd is. Het is essentieel om het te kennen zoals het is, zonder kruiden van welke aard dan ook. Ver van de dierentuinen, van de tuinen die haar om haar middel deden, perverseren en mishandelen. Op dit moment zijn natuurbeschermingsverenigingen een goede basis om te leren en te helpen door empathie te tonen.
Door hen te ondersteunen, benadert u een onbekende wereld, verschillende ecosystemen van grote rijkdom die worden uitgebuit door de mens. Nabijheid, toegang tot informatie die de media gewoonlijk niet belichten, en vaak zelfs zwijgen, is een fundamentele stap om doelen te steunen, bijvoorbeeld tegen de jacht op zeehonden of nertsenfokkerijen, de productie van paté, de ontbossing, het plastic afval dat de oceaan, het gebruik van dieren in het circus…. En natuurlijk ook om dierenmishandeling en sterfte in de vleesindustrie tegen te gaan.
Conclusies.
Meedoen maakt het verschil. Maar voor bij betrekken je moet je verbinden met dat onrecht. De nabijheid, komt van de informatie, van dat sempathisch gevoel dat geen woorden nodig heeft of die hechting die een welsprekend beeld veroorzaakt, sensibiliseert en geweten. De noodzaak om te handelen zal de volgende grote stap zijn. Er zijn duizend manieren om te helpen, en aan de slag gaan is een point of no return. Ons gedrag verandert, onze geest, we zijn verbonden met de buitenwereld. Alleen weten, weten en voelen maken ons kritische geesten, vrije zielen, en zonder die banden het is gemakkelijk om van anderen te houden, ongeacht hun soort …
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Ken onze omgeving om deze te leren beschermenWe raden u aan om onze categorie Milieueducatie in te voeren.
