Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
De natuur geeft ons een aangenaam gevoel van welzijn. Het geeft ons een vrij gevoel. Afgezien van verwoestende milieucatastrofes, zelfs wanneer deze worden losgelaten, of misschien zelfs meer, beweegt iets ons van binnen dat onweerstaanbaar is.
Het visioen van een ruige zee, de stormen, doelloos zeilen op een zeilboot, ons door de regen laten weken, de grootste golf slaan met de surfplank, verdwalen in een bos, uit volle borst ademen in het midden van een weiland, aan de oever van het strand, gehuld in een briesje dat ons vleugels geeft …
Deze situaties, en talloze andere zoals zij, brengen vaak een onbeschrijfelijk gevoel van vrijheid of op zijn minst een bevrijdend gevoel over, dat ons helpt om de dagelijkse routine het hoofd te bieden en ons niet uitnodigt om te dagdromen. Waarom geeft de natuur ons een gevoel van vrijheid?
En vanaf het plafond, de sterren
Situaties, ervaringen, scenario's die ons verlevendigen, even verschillend als gelijkend, want ondanks hun grote verschillen hebben ze de Natuur, in contact met haar als gemeenschappelijke noemer. Onze geest, elke centimeter van de huid vraagt ons om meer wanneer we ervaringen beleven die laat ons contact maken met de natuur, even eenvoudig als onvergetelijk. Ze laten een onuitwisbare indruk achter en voeden ons met de benzine die we nodig hebben om van binnen in leven te blijven en te geloven dat een betere toekomst mogelijk is.
We willen de lucht met grote slokjes drinken als we ademen op de top van een berg, we zijn verrukt van de wolken die voor ons paraderen met hun grillige vormen. En natuurlijk houden we ervan om de sterren te aanschouwen die in het midden van nergens liggen als we wild kamperen of, waarom niet, onze ogen sluiten en dromen dat we daar zijn.
De landschappen zijn omhullend en de geluiden van de natuur hebben er veel mee te maken, die ons op onuitsprekelijke wijze onderwerpen. Luisteren naar het gemompel dat in welk bos dan ook te horen is, vervoert ons op een magische manier. Het is niet nodig om midden in de Afrikaanse savanne te zijn of diep de Amazone in te gaan om die prachtige verbinding te voelen. Een groene penseelstreek is genoeg om haar wakker te maken.
Tussen het symbool en de menselijke oorsprong
Maar waarom laat de natuur ons vrij voelen? Wat is die gouden draad die ons ermee verenigt, waardoor we ons deel van een geheel voelen? Aan de ene kant zijn er de symbolen, die culturele betekenissen die deel uitmaken van verschillende samenlevingen of menselijke groepen of, als ze een universeel karakter hebben, die we delen als gesocialiseerde wezens door de geschiedenis van de mensheid heen.
Het is de reden waarom we het wilde leven besmetten met het gedomesticeerde. Die paarden die vrij galopperen in natuurlijke omgevingen, die naaktstranden in wilde omgevingen, die zwerm vogels die door de lucht zweven, die overvolle landschappen van ongerepte natuur waarop mensen nog geen laarzen hebben gezet.
En bij uitbreiding die blote voeten die op het fijne strandzand lopen tegen de stropdas die in een stedelijke omgeving fysiek en mentaal beklemt, in tegenstelling tot flodderige kleding, tot complete naaktheid. Een bevrijding van lichaam en ziel, ontdaan daarvan, terwijl we baden in een plas water bespat door onmetelijke watervallen.
logisch, is een geïdealiseerde natuur, een symbool eigenlijk. Niet alles is zo mooi als we het in onze geest schilderen, verre van dat, maar het gevoel van vrijheid staat buiten kijf, een waarheid met hoofdletters. Onbetwistbaar en krachtig, ongeacht de sociale constructie die we hebben gemaakt, vervaardigen symbolen die ook veel waarheid bevatten.
Op een veel dieper niveau, en in veel gevallen als de ultieme reden voor die socialisatie en het toekennen van betekenissen die begon met de eerste menselijke groepen, zijn de omstandigheden die het verloop van de evolutie hebben gemarkeerd. Omstandigheden gekenmerkt door een scène vol natuur zoals: omgeving waarin de mens is geëvolueerd voor honderdduizenden jaren.
Een frame waarin hij zich heeft bewogen, van de bomen afdaalde en rechtop liep. Misschien is dat de reden waarom wandelen tussen het groen de creativiteit aanmoedigt en ons een vrijer gevoel geeft. Neurologie heeft ontdekt dat wanneer we lopen, de frontale kwab, het deel van de hersenen dat onze emoties onder controle houdt, wordt vrijgegeven.
Dankzij de automatisering van het loopproces en de afwezigheid van eisen in een natuurlijke omgeving, die niet dringend onze aandacht opeist, bevrijden we de hersenen, die zich bevrijd beginnen te voelen. In die zin betrapt inspiratie ons terwijl we wandelen of ontspannen voordat we aan het werk gaan, in tegenstelling tot wat gewoonlijk wordt beweerd … In feite, wanneer de natuur het toneel betreedt, stromen ideeën gemakkelijker, kunnen we ons loskoppelen en voelen we ons bevrijd.
Voel je een deel van een geheel
Het is ook bevrijdend dat magische sensatie van onderdompeling in het water, hetzij in zee of een andere natuurlijke enclave, en zelfs kunstmatig. Aan de voorgaande redenering wordt het contact met het vloeibare element toegevoegd, een soort terugkeer naar de moederschoot in strikte en figuurlijke zin, zoals dat met de natuur in het algemeen gebeurt. In het water, de oorsprong van het leven, is ontspanning groter en accentueert, indien mogelijk, meer het gevoel van vrijheid dat de natuurlijke omgeving op ons doorgeeft.
Idyllische natuur is die plek die ons brein identificeert als zijn thuis, onze ideale habitat, waarvoor het echt is ontworpen. Gezien het ritme dat de stad oplegt, de hyperactiviteit die de stedelijke levensstijl met zich meebrengt, contact met de natuur is de beste balsem, dat noodzakelijke medicijn dat ons lichaam zoekt. Er is de stad, de wolk van smog, zijn hyperactiviteit, zijn asfaltgekte, en het achterlaten is een grote opluchting. Een absolute bevrijding om te voelen dat we deel uitmaken van een geheel.
Die voorouderlijke genetische code die de natuur claimt, die anatomie van ons die het milieu blijft omarmen en het hectische moderne leven verafschuwt, vraagt ons om heel andere stimuli dan die welke onze vastberadenheid om snel te leven kan bieden. Als een bericht in een fles die in een zee wordt gegooid die de geheimen van de nacht van de tijd bevat, vraagt het ons om hulp. De vraag die blijft hangen is: hoe kunnen we onszelf tegen onszelf beschermen?
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Waarom geeft de natuur ons een gevoel van vrijheid?, raden we u aan om onze categorie Milieuhygiëne in te voeren.
