Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Planten behoren tot de oudste complexe organismen op aarde en ze hebben de tijd gehad om het grootste deel van het aardoppervlak te koloniseren. In bijna elke omgeving waar water in vloeibare toestand beschikbaar is en er wat zonlicht binnenkomt, kunnen we planten vinden.
Om te overleven in zo'n groot aantal omgevingen en klimaten, en met zulke uiteenlopende omstandigheden, moest er echter een groot aantal aanpassingen van planten aan omgevingsfactoren worden ontwikkeld. Als je meer wilt weten over hoe planten zich aanpassen aan de omgeving, lees dan dit interessante artikel van Green Ecologist over: wat zijn de aanpassingen van planten met voorbeelden.
Soorten plantaanpassingen
Planten moeten zich aanpassen aan zijn omgeving om te overleven, net als andere levende wezens. Ze moeten hun structuren en stofwisseling aanpassen aan factoren zoals: bodems, water, temperatuur, licht, enzovoorts. Enkele aanpassingen die planten tijdens hun evolutie hebben kunnen doen, zijn:
- doornen
- Puntige of naaldvormige bladeren.
- Zeer grote bladeren om meer zonlicht op te vangen.
- Vlezige bladeren.
- Vlezige stengels.
- Dikke wortels, zoals knollen of wortelstokken.
- Zeer uitgebreide wortels.
- Wortels aangepast om altijd onder water te staan, met of zonder contact met de grond.
- Roterende beweging om meer zonlicht te krijgen.
- Beperk je stofwisseling tot een minimum.
We raden je aan dit andere artikel over het ontstaan en de evolutie van planten te lezen.
Plantaanpassingen aan de bodem
Van de vele factoren waaraan planten zich moeten aanpassen in hun verschillende omgevingen, is een van de belangrijkste ongetwijfeld de bodem, die een bron van mineralen en ondersteuning is voor de meeste soorten. Dit wordt onder andere beïnvloed door de pH van de bodem, de porositeit, de doorlatendheid of het zoutgehalte.
- Zo vinden we de kalkhoudende planten, welke zijn degenen die groeien in? alkalische bodems, met een pH lager dan 7. Hun aanpassingen zijn gericht op het vastleggen van ijzer in die omgeving, nodig voor de synthese van chlorofyl.
- Aan de andere kant zijn de kiezelhoudende planten, die leven in zure bodems met een pH van meer dan 7. Dit type bodem is meestal zanderig en daarom arm aan voedingsstoffen. Sommige voorbeelden van planten die zich aanpassen tot dit type bodems behoren kastanje en kurkeik.
- We hebben ook de halofiele planten, die groeien in bodems met een hoog zoutgehalte, waardoor het moeilijk is om water op te vangen.
- Daarnaast zijn er ook de zigeuner planten, die leven in bodems met een hoog gipsgehalte.
- De nitrofiele planten ze ontwikkelen zich in bodems met overtollige voedingsstoffen die niet-aangepaste soorten zouden vergif.webptigen.
Dit gebied kan ook de aanpassingen aan waterplanten, die drijvend op water of onder water groeien. Deze planten hoeven geen complexe wateropvang- of opslagsystemen te ontwikkelen, maar moeten zich aanpassen om ervoor te zorgen dat hun bloemen boven water blijven om bijvoorbeeld bestuiving mogelijk te maken. Hier kunt u meer te weten komen over +50 waterplanten: namen, kenmerken en afbeeldingen.
Plantaanpassingen aan temperatuur
Over het algemeen kunnen planten alleen: overleven tussen 0ºC en 45ºC. Beneden het vriespunt bevriest het water en heeft de plant geen mogelijkheid om het op te nemen, te verwijderen of op een andere manier te verwerken, terwijl boven de 45 ºC de groente verlamd raakt door het wegvallen van zijn eiwitten.
Afhankelijk van het temperatuurbereik dat een plant kan weerstaan, worden ze ingedeeld in: Eurithermische planten en in stenotherme planten. De eerste overleven in een breed temperatuurbereik, terwijl die van de laatste erg klein is, zoals die van de tropische planten of hun eigen planten uit zeer koude gebieden, die een grotere specialisatie vereisen.
Wanneer een plant zich moet aanpassen aan de kou, ontwikkelt hij meestal hulpmiddelen of systemen om zijn metabolisme zoveel mogelijk te verminderen, vooral in tijden van lagere temperaturen. Ze zijn meestal bladverliezend en klein van formaat om het invriezen moeilijk te maken. Velen van hen voltooien hun levenscyclus in minder dan een jaar, om in de winter te sterven en het koude seizoen in zaadvorm door te komen. In dit andere bericht kun je meer te weten komen over de loofflora van de loofbossen: kenmerken, flora en fauna. Aan de andere kant, in deze andere link, vind je tropische flora, aangepast aan de hoge temperaturen en hoge vochtigheid van tropische bossen: kenmerken, flora en fauna.
Plantaanpassingen aan licht
De hoeveelheid beschikbaar licht is een andere essentiële factor voor planten, want zonder dat kunnen ze niet presteren fotosynthese en maken de nodige voedingsstoffen. De heliofiele planten zijn degenen die een grote bijdrage van licht nodig hebben om zich te ontwikkelen, terwijl de sciofiele planten Ze gedijen goed in schaduwrijke of halfschaduwrijke omstandigheden. De eerstgenoemden verminderen hun aantal huidmondjes om minder water te verliezen wanneer ze meer zonnestraling ontvangen, terwijl de sciofielen dit vergroten door geen problemen te hebben met overmatige transpiratie.
In sterk begroeide omgevingen, zoals tropische oerwouden, kan een grote hoeveelheid aanpassingen van planten bij afwezigheid van licht, aangezien de concurrentie om dit te bereiken zeer groot is. Zo verschijnen de epifytische planten die op de stammen of takken van andere planten groeien in plaats van op de grond. Enkele voorbeelden zijn:
- De orchideeën.
- Bromelia's.
- Enkele varens.
Om deze kennis verder uit te breiden kun je hier binnengaan en leren over 25 kamerplanten die weinig licht nodig hebben en epifytische planten: wat zijn het, soorten en voorbeelden.
Plantaanpassingen in de woestijn en voorbeelden
Is genaamd xerofyten voor planten die zich ontwikkelen en leven in zeer droge omgevingen, dat wil zeggen, dit zijn de woestijnplanten. De plantaanpassingen in droge gebieden omdat deze zeer uitgesproken zijn, aangezien het soorten zijn die moeten vechten tegen hoge temperaturen en een in veel gevallen extreem tekort aan water. Om dit te doen, hebben ze zich aangepast door hun bladeren aan te passen totdat ze erg smal worden en in veel gevallen veranderen ze in doornen, evenals het vergroten van het volume van sommige delen van de structuur, zoals de stengel, de wortel of de bladeren, zodat het een wateropslag, daarom spreken we van succulenten of succulenten.
Sommige voorbeelden van plantaanpassingen in deze gevallen zijn ze De Cactus.
- De Carnegiea gigantea, of saguaro-cactus, is een grote boomcactus, endemisch in de Sonorawoestijn. Deze plant heeft, zoals veel vetplanten, een zeer dikke vlezige stengel ontwikkeld die in staat is om een grote hoeveelheid water binnenin op te slaan. Bovendien zijn de bladeren doornen die haar beschermen tegen herbivore predatie en is het wortelstelsel ondanks het ondiepe oppervlak buitengewoon uitgebreid, om het weinige vocht dat de grond bevat beter te kunnen opnemen. Bovendien houdt het het waterverlies door transpiratie uitzonderlijk goed onder controle.
- Andere soorten, zoals de zgn mesquiteHet zijn bomen die een diep wortelstelsel ontwikkelen, zo diep dat het ondergrondse waterbronnen van meer dan 40 meter diep kan bereiken en vanaf de wortels terug kan groeien.
We moedigen je aan om meer te leren met dit bericht over 25 woestijnplanten.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Plantaanpassingen: soorten en voorbeelden, raden we u aan om onze categorie Biologie in te voeren.
