Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Het verkrijgen van drinkwater is een steeds groter en belangrijker probleem in de toekomst van de menselijke ontwikkeling. We hebben een grote hoeveelheid water nodig, zowel voor onze consumptie als voor irrigatie. Het oppervlak van onze planeet bestaat voor 70% uit water, maar minder dan 1% hiervan is geschikt voor menselijke consumptie. Daarom is het zo belangrijk om zout water uit de oceanen om te kunnen zetten in drinkwater, een proces dat ontziltingsinstallaties voor hun rekening nemen. Als je meer wilt weten over ontziltingsmethoden voor zeewater, doe mee met dit Green Ecologist-artikel waarin we het hebben over wat is ontzilting en zijn soorten?.
Wat is ontzilting - definitie
Ontzilting wordt opgevat als het proces van: haal vers drinkwater uit zeewater of brak water, dat is degene met een zoutgehalte tussen 0,5 en 30 gram per liter.
Dit proces wordt uitgevoerd in ontziltingsinstallaties van verschillende soorten. Het is geen nieuw concept, aangezien dit type plant al heel lang bestaat, maar ontzilting Het is een proces dat tal van minerale residuen en vervuilende stoffen produceert, naast dat het behoorlijk veeleisend is in het elektriciteitsverbruik. Daarom wordt er elke dag gewerkt aan manieren om verziltingsprocessen te optimaliseren en efficiënter en duurzamer te maken.
Om dit onderwerp veel beter te begrijpen, raden we je aan deze andere artikelen te lezen en deze video van Ecologist Verde te bekijken op:
- Wat is de waterkringloop.
- Waarom is de zee zout.
- Waarom het water van de rivieren zoet is.
Soorten ontzilting
bestaan 5 systemen om waterontzilting te bereiken op grote schaal. Ze zijn als volgt:
Inverse osmose
Dit is de meest wijdverbreide van alle huidige ontziltingssystemen, en ook de meest geavanceerde. 60% van de huidige ontzilting gebeurt door omgekeerde osmose.
Natuurlijke osmose houdt in dat, als we twee massa's oplossing hebben met hetzelfde oplosmiddel en gescheiden door een semi-permeabel membraan, het oplosmiddel door osmotische druk gaat van het deel met de laagste concentratie naar het deel met de hoogste concentratie, totdat de concentratie van beide is gelijk. .
Bij omgekeerde osmose oefenen we druk uit om het water te dwingen door dit semi-permeabele membraan te gaan, waardoor het oplosmiddel kan passeren, maar niet de opgeloste stof, waardoor water wordt verkregen dat vrij is van de in zeewater opgeloste minerale zouten.
De nadelen van dit systeem zijn de hoeveelheid energie die het nodig heeft, en dat het nodig is om een volume zout water te verkrijgen dat tot drie keer zo groot is als wat we ontzilt gaan krijgen. Het gebruik van grafeenvellen ter vervanging van de huidige membranen wordt momenteel onderzocht, en dat zou in theorie veel betere prestaties opleveren.
Distillatie
Het bestaat uit het aanbrengen van warmte op het water om het te verdampen en opnieuw te condenseren in verschillende fasen, waardoor ontzilt water ontstaat. Verder is het in dit systeem mogelijk om de bij de condensatie verkregen warmte te gebruiken om nieuwe hoeveelheden te destilleren water te verwarmen.
Bevriezen
Dit proces probeert het water te bevriezen om pure ijskristallen te creëren, die we later kunnen omzetten in zoet water. Het is een effectievere methode dan distillatie, maar is momenteel in het nadeel in vergelijking met omgekeerde osmose.
Momenteel is de meest efficiënte methode het gebruik van een koelmiddel dat, wanneer het uitzet, het zeewater bevriest en ons in staat stelt de schone ijskristallen op te vangen.
Flitsverdamping
Dit proces, ook wel Flash Evaporation of MVF genoemd, bestaat uit het inbrengen van het water in de vorm van druppels van kleine dikte in een kamer bij lage druk, onder verzadiging. Deze verandering zorgt ervoor dat een deel van de druppeltjes onmiddellijk verdampt, en wanneer ze worden gecondenseerd, ontstaat er ontzilt water.
Het overtollige water gaat naar een volgende kamer, met een nog lagere druk, zodat het proces opnieuw plaatsvindt. Sommige planten kunnen tot 24+ flitsontziltingsstadia hebben.
Door elektrodialyse
Permeabele membranen zijn enkele millimeters uit elkaar geplaatst, met elektroden aan de uiteinden. Omdat de membranen de selectieve doorgang van ionen mogelijk maken wanneer er een continue elektrische stroom is, vangen ze afwisselend de NA+ of Cl- ionen, de componenten van het zout, op, waardoor zoet water wordt verkregen.
Hoe een ontziltingsinstallatie werkt
Als je je afvraagt hoe een ontziltingsinstallatie werkt, houd er rekening mee dat de ontziltingsinstallaties voor omgekeerde osmose zij volgen dit proces.
- Ze beginnen hun proces door zeewater te verzamelen uit onderwatertorens of kustbronnen.
- Dit water wordt naar de voorbehandelingszone gebracht, waar zwevende stoffen, bacteriën en micro-organismen ervan worden gescheiden.
- Het wordt vervolgens gefilterd met behulp van zandfilters en coagulanten, om over te gaan naar een microfiltratiefase met patroonfilters met actieve kool of andere soortgelijke producten.
- Van hieruit gaat het naar het hart van de ontziltingsinstallatie, waar het omgekeerde osmoseproces plaatsvindt.
- De drukpomp dwingt het water door 7 semi-permeabele membranen te gaan, die alleen het water naar buiten laten, dat al vrij van zouten is.
- Er is een nabehandelingsproces nodig, waarbij het water opnieuw wordt gemineraliseerd zodat het de nodige componenten en pH heeft voor menselijke consumptie.
- De overtollige pekel wordt uit de rekken voor omgekeerde osmose verwijderd om terug in zee te gaan.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Ontzilting: wat het is en soorten, raden we u aan om onze categorie Andere omgeving in te voeren.
