Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
In het dierenrijk vinden we een enorme verscheidenheid aan morfologische structuren, zowel in de groep van gewervelde dieren als in die van ongewervelde dieren. Lichamen gevormd door benige of kraakbeenachtige skeletten, dieren met vier, zes, acht of maximaal vijftig ledematen, verschillende beschermende structuren of opvallende kleuren om aan te geven dat het gif.webptige soorten zijn. Elk van hen verschijnt als aanpassingen aan de omgeving en hun manier van leven.
Onder de morfologische structuren die veel dieren gebruiken om de voortbeweging te beschermen en te bevorderen, verschijnt het schild. We kennen allemaal de schelpen van schildpadden, maar… zijn dit de enige dieren met schelpen? Onder welke andere naam kunnen we soortgelijke structuren in de natuur vinden? Blijf dit Green Ecologist-artikel lezen om meer te weten te komen over de schelpdieren.
Wat is een schelp en welke soorten zijn er?
De schaal is een steun- en beschermingsstructuur dat veel dieren aanwezig zijn. De morfologie is zeer variabel, voornamelijk afhankelijk van of het voorkomt bij gewervelde of ongewervelde dieren.
Interne skeletten
Zoals we goed weten, vinden we bij gewervelde dieren benige of kraakbeenachtige interne skeletten, verdeeld in romp en ledematen. In dit geval is de structuur van het schild verankerd aan de wervelkolom en de ribbenkast van het dier, nog een element van zijn interne skelet.
Externe skeletten
Aan de andere kant zijn er externe skeletten, die naar verhouding minder gewicht dragen dan endoskeletten van dezelfde grootte. De belangrijkste voorbeelden van exoskeletten zijn te vinden bij geleedpotigen (groep van ongewervelde dieren), waarbij het exoskelet een schaal vormt die interne organen beschermt. Daarnaast kunnen we andere manieren vinden om het een naam te geven, zoals schelp.
Onder de geleedpotigen valt het op de groep kreeftachtigen als schelp of schelpdragers in hun anatomie. Hoewel ze niet de enige ongewervelde dieren zijn die het presenteren, is dit ook het geval bij weekdieren.
Laten we dit soort schelpen eens nader bekijken met enkele voorbeelden.
Het schild van de schildpadden
Of het nu op het land, in de zee of in zoet water is, het interne skelet van schildpadden ontwikkelt zijn eigen kracht als schelp, een unieke eigenschap bij gewervelde dieren. De schaal van deze reptielen fungeert als een omhulsel dat beschermt inwendige organen van zijn lichaam, waardoor het hoofd, de voor- en achterpoten en de staart eruit kunnen komen.
- Schildpadden: bij landschildpadden, zoals de Middellandse Zeeschildpad (Testudo hermanni), de schaal is altijd koepelvormig, om te voorkomen dat mogelijke roofdieren ze met hun mond of klauwen vangen.
- Zee- of zoetwaterschildpadden: Aan de andere kant is bij waterschildpadden de vorm van de schaal afgeplat, waardoor een meer hydrodynamische en lichtere structuur ontstaat waardoor ze geweldige zwemmers kunnen zijn, zoals de onechte karetschildpad (Caretta caretta) en de Florida moerasschildpad (Trachemys scripta elegans).
De schaal of schaal van weekdieren
Weekdieren vormen een van de grote phyla (Phylum Mollusca) in het dierenrijk. Daarin vallen de gastropoden ("voeten op de maag"), de tweekleppigen ("twee kleppen") en de koppotigen ("voeten op de kop") op.
Het zachte lichaam van weekdieren wordt beschermd door een schelp gevormd uit cellen die calciumcarbonaat afscheiden, die naar buiten kristalliseert in de vorm van een kalkhoudend substraat. Zo wordt een resistente en essentiële structuur gevormd om het oplossen van het organisme in zure omgevingen te voorkomen.
De schaal van land- en zeeslakken (Gastropoden) bestaat uit één stuk en is in een spiraal gewikkeld, die normaal gesproken aan de rechterkant open is.
Wat betreft de groep tweekleppigen, ze presenteren een schild met twee symmetrische laterale kleppen, die worden gesloten door de werking van een of twee spieren en verbindingen die als een scharnier fungeren. Die algemeen bekend als mosselen (Mytilioida-familie), oesters (Ostreoida-familie) en kokkels (Veneroida-familie) zijn enkele van de vele voorbeelden van mariene tweekleppigen.
Onder de meest verrassende weekdieren verschijnt de nautilus (genus nautilus), een levend fossiel dat behoort tot de groep van koppotigen, waarvan de buitenste schil sterk ontwikkeld is, plano-spiraal is en volledig septaat is.
De schaal of schaal van schaaldieren
Schaaldieren, zoals geleedpotigen dat ze zijn, hebben een exoskelet waarvan hoofdbestanddeel is chitine. Dit exoskelet krijgt vaak het karakter van een echte schelp, gemineraliseerd met calciumzouten, waardoor het een grote hardheid heeft. Onder de belangrijkste schaaldieren kunnen we vinden:
- Krabben
- Langoesten
- Kreeften
- Kreeften
Andere dieren met schelpen
Andere van de meest verrassende dieren met schelpen zijn:
- Pangolin
- Gordeldier
- Rivierkrab
- Krab
- Zee-egel
- Krab
- spin krab
- Kluizenaar
- Garnaal
- Kakkerlak
- Kever
- Kombuis
- vlo
- Kruis aan
- Vochtwolluis
- Schildpad
- schelp
- slak
- lieveheersbeestje
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met +20 dieren met schelpen, raden we u aan om onze categorie Wilde dieren in te voeren.
Bibliografie- Ponder & Lindberg (1997). Naar een fylogenie van buikpotige weekdieren; een analyse met behulp van morfologische karakters. Zoölogisch tijdschrift van de Linnean Society, 119: 83-101.
- S. Gordillo (1995). Zuidelijke weekdieren: een geïllustreerde gids. Zaguier en Urruty-publicaties, Buenos Aires. P. 115.
- T. Hirasawa, H. Nagashima & S. Kuratani (2013) De endoskeletale oorsprong van het schild van de schildpad. Natuur communicatie, 4.
