
Soms lopen we door de straten van grote steden en zijn we ons niet bewust van de hoeveelheid broeikasgassen die we inademen. We baden ook in rivieren of stranden waarvan we niet weten wat de kwaliteit van hun water is, of we maken wandelingen op het platteland zonder te weten of de grond waarop we stappen verontreinigd is. Vandaag dankzij indicatoren voor milieukwaliteit Ja, we kunnen de milieutoestand van onze omgeving kennen en er een evaluatie van maken om deze te verbeteren.
Als je het wilt weten welke milieu-indicatoren, hun typen en voorbeelden, lees dan dit Green Ecologist-artikel waarin we dit alles op een praktische manier zullen bespreken.
Wat zijn milieu-indicatoren
Een milieu-indicator is een maatregel die van fysische, chemische, biologische, sociale of economische oorsprong kan zijn, die maakt het mogelijk om alle beschikbare milieu-informatie te evalueren, om de omstandigheden waarin de omgeving of een bepaalde omgevingsfactor wordt aangetroffen, op een bepaalde tijd en plaats weer te geven.
Ze kunnen kwantitatief of kwalitatief zijn, afhankelijk van hoe ze worden gemeten en gewaardeerd. De kwantitatieve milieu-indicatoren Ze zijn gebaseerd op parameters om informatie over een fenomeen te geven. In plaats van, kwalitatieve milieu-indicatoren ze richten zich meer op observaties en inzichten.
Milieu-indicatoren: kenmerken
Milieu-indicatoren moeten bepaalde kenmerken hebben en daaraan voldoen, aangezien ze een instrument zijn dat de evaluatie beïnvloedt om politieke beslissingen over het milieu te nemen, om het management van een bedrijf zo duurzaam mogelijk te maken. Tussen de kenmerken van milieu-indicatoren is dat zo:
- Ze moeten kwaliteit en betrouwbare gegevens evalueren.
- Wees gemakkelijk te hanteren en te begrijpen.
- Dat ze kunnen voorspellen of er een negatieve evolutie zal zijn.
- De kosten ervan moeten worden afgewogen tegen de doeltreffendheid ervan.
- Wees gevoelig voor veranderingen.
- Wees specifiek zodat er geen verschillende interpretaties worden gegeven.

Soorten milieu-indicatoren
Milieu-indicatoren kunnen, afhankelijk van de beschikbare gegevens, in verschillende typen worden ingedeeld. Dit zijn de drie soorten milieu-indicatoren hoe gaat het
- Type I: Voor dit type indicator zijn de gegevens altijd beschikbaar omdat ze worden verkregen dankzij permanente monitoring.
- Typ II: Ze zijn gebaseerd op berekeningen van gegevens die afkomstig zijn van permanente monitoring, maar hebben aanvullende gegevens nodig omdat de gegevens geheel of gedeeltelijk beschikbaar kunnen zijn.
- Typ lll: ze hebben geen wiskundige basis en zijn ook niet gebaseerd op beschikbare gegevens. Het zijn conceptuele indicatoren.
Voorbeelden van milieu-indicatoren
Nu u goed weet wat milieu-indicatoren zijn, hun kenmerken en typen, gaan we er enkele laten zien. Dit zijn enkele voorbeelden van milieu-indicatoren:
- Index van duurzaam economisch welzijn (IBES).
- Menselijke ontwikkelingsindex (HDI).
- Milieuduurzaamheidsindex (ISA)
- Milieuprestatie-index (EPI).
- Global Green Economy Index (GGEI).
- Ecologische voetafdruk (HE).
- Living Planet Index (LPI).
- CO2-voetafdruk.
- Watervoetafdruk.
Index van duurzaam economisch welzijn (IBES)
Deze indicator verwijst naar de duurzaamheid van het welzijn van een bevolking en is ontworpen door Herman Daly en John Cobb. Het voegt variabelen toe zoals aangepaste consumptie en een maatstaf voor sociaaleconomische ongelijkheid, via de Gini-coëfficiënt.
Het heeft twee waarden, 0 en 1, waarmee het respectievelijk gelijkheid en ongelijkheid aangeeft voor factoren zoals het opleidingsniveau, de gezondheid van de bevolking, toegang tot goederen en diensten van een ander type, onder andere. Het is een indicator van grote waarde, omdat daarmee het beleid voor duurzame ontwikkeling kan worden geëvalueerd.

Menselijke ontwikkelingsindex (HDI)
Analyseer hoe mensen zijn in termen van hun gezondheid, onderwijs en economische rijkdom. Gezondheid wordt beoordeeld op basis van de levensverwachting bij de geboorte, het onderwijs waarbij rekening wordt gehouden met de verwachte schooljaren van kinderen tot aan de leerplicht en van volwassenen ouder dan 25 jaar. Ten slotte wordt rijkdom gemeten aan de hand van het BNI per hoofd van de bevolking.

Milieuduurzaamheidsindex (ISA)
De Milieuduurzaamheidsindex (ISA) Het heeft 67 variabelen gestructureerd in 5 componenten met 22 omgevingsfactoren. Enkele van de factoren die zijn geëvalueerd, zijn:
- Emissies en concentratie van verontreinigende stoffen.
- Het gebruik van landbouwchemicaliën.
- De kwaliteit en het volume van water.
- Bevolkingsgroei.
- Verbruik en energie-efficiëntie.
Milieuprestatie-index (EPI)
De milieu-indicator bekend als Milieuprestatie-index (EPI), maakt een evaluatie om de milieuprestaties te kwantificeren van de verschillende beleidsmaatregelen die een land in een bepaalde periode heeft gevoerd. Op deze manier is het mogelijk om de impact van dit beleid op het milieu op dat gebied te kennen en te zien wat op dit gebied moet worden gecorrigeerd.

Global Green Economy Index (GGEI)
De Global Green Economy Indicator of GGEI, voor zijn acroniem in het Engels, werd in 2010 geboren door het internationale adviesbureau Dula Citizen.
Dit bekende adviesbureau publiceerde een rapport waarin het de veranderingen en investeringen analyseerde die door meer dan 80 landen per jaar worden gedaan economieën sturen naar meer respectvolle en duurzamere economieën met het milieu.

Ecologische voetafdruk (HE)
Deze indicator beoordeelt de milieu-impact gegenereerd door de vraag naar natuurlijke hulpbronnen door mensen om hun behoeften te bevredigen. Deze indicator houdt verband met het draagvermogen van de planeet, dat wil zeggen het vermogen van de aarde om haar hulpbronnen te regenereren. Momenteel is de gemiddelde ecologische voetafdruk wereldwijd 2,2 hectare voor elk mens, terwijl het 1,8 hectare zou moeten zijn. Dit betekent dat we het draagvermogen overschrijden en dat we de planeet niet laten regenereren. Deze indicator is eigenlijk realistischer op het niveau van een land, aangezien sommige eerstewereldlanden hem brutaal overtreffen, zoals Australië (9,3), de Verenigde Staten (8,2) of Japan (5). Landen als Colombia hebben echter een ecologische voetafdruk van 1,9.
We raden deze andere artikelen aan over Ecologische voetafdruk: eenvoudige definitie en Hoe de ecologische voetafdruk te verkleinen.

Living Planet Index (LPI)
Het is ontworpen door het Wereld Natuur Fonds International (WWF). Deze index meet de overvloed aan wilde soorten op de planeet, het volgen van het aantal wereldwijde populaties van vogels, zoogdieren, reptielen, amfibieën en vissen.
CO2-voetafdruk
De CO2-voetafdruk geeft de aan hoeveelheid broeikasgassen die een persoon, bedrijf, industrie of stad, direct of indirect produceert. Hiervoor is het noodzakelijk om een inventarisatie van emissies te maken, waarbij de scope wordt gedefinieerd:
- Toepassingsgebied 1: In dit kader worden de directe emissies gewaardeerd omdat deze gekoppeld zijn aan het directe verbruik van primaire energie, die wordt gebruikt voor distributie.
- Toepassingsgebied 2: Denk hierbij aan indirecte emissies, emissies die worden gegenereerd door indirect energieverbruik, elektriciteit om de automaten aan te sluiten en ook voor het herbruikbare glas, de energie die de winkel verbruikt als deze open is.
- Toepassingsgebied 3: Deze scope omvat de emissies die afkomstig zijn van de energie die wordt geïnjecteerd voor het productieproces.
In het geval van een product uit een industrie zou het bijvoorbeeld nodig zijn om de levenscyclus ervan te bepalen door alle gassen te meten die tijdens alle fabricageprocessen worden uitgestoten. U kunt deze informatie uitbreiden met deze andere Green Ecologist-artikelen over Wat is de ecologische voetafdruk en Hoe kan ik mijn ecologische voetafdruk verkleinen.

Watervoetafdruk
Voor waterverbruik kwantificeren Er wordt gebruik gemaakt van de milieu-indicator, de watervoetafdruk genaamd, die het gebruik kan kwantificeren dat is gekoppeld aan een persoon, een product, een bedrijf, een land, enz. Er zijn er drie soorten watervoetafdrukken afhankelijk van de herkomst van het water of de staat waarin het zich na gebruik bevindt:
- Blauwe watervoetafdruk: Dit water is afkomstig uit ondergrondse of oppervlaktewaterlichamen.
- Groene watervoetafdruk: Het is het water dat uit de regen komt en in de grond wordt opgeslagen.Als het afvloeit, kan het worden gebruikt bij de productie van een product.
- Grijze watervoetafdruk: Het is het water dat verontreinigd is na gebruik, een voorbeeld is het afvalwater.
Hier kunt u meer te weten komen over wat de watervoetafdruk is.

Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Milieu-indicatoren: wat zijn het, typen en voorbeelden, raden we u aan om onze categorie Andere omgevingen in te voeren.