Help de ontwikkeling van de site en deelt het artikel met vrienden!
Afbeelding: SlideShare
Wist u dat de meeste Europese burgers last hebben van hormonale besmetting, rekenend op detecteerbare niveaus van hormoonontregelende stoffen (EDC's) in hun lichaam? Gedurende de laatste 40 jaar hebben talrijke studies en wetenschappelijke onderzoeken verschillende pathologieën in verband gebracht die zijn waargenomen bij verschillende diersoorten en, voornamelijk bij mensen, met blootstelling aan verschillende hormonale milieuverontreinigende stoffen. Met name de wetenschap van de endocrinologie (gericht op de studie van het endocriene systeem en de hormonale balans en regulatie), heeft veel belang en effectiviteit gewonnen als een wetenschap die wordt toegepast op verschillende ecofysiologische studies, waarin steeds meer bewijs wordt gevonden dat veel chemische verbindingen ( kunstmatig of natuurlijk), veranderingen en problemen veroorzaken in de reproductieve functie van individuen en natuurlijke populaties van wilde dieren en van mensen.
Daar weten we steeds meer van en hebben we meer toegang tot nuttige informatie. Bijvoorbeeld bij evenementen die erop gericht zijn om op een zo natuurlijk mogelijke manier voor onszelf te zorgen, zoals: BioCultuur In Spanje worden lezingen gegeven over hormoonontregelaars en andere schadelijke producten, en worden natuurlijke producten getoond die we kunnen gebruiken ter vervanging van de producten die deze verstoorders bevatten. Lees dit interessante artikel van ecoloog Verde verder als je meer in detail wilt ontdekken wat zijn hormoonontregelaars? en wat ze zijn, en wat de producten zijn die ze bevatten, de gezondheidsproblemen die ze veroorzaken en hoe ze te vermijden.
Wat zijn hormoonontregelaars?
De hormoonontregelaars (Endocrine Disrupting Chemicals / EDC's), zijn diverse en heterogene chemische verbindingen van natuurlijke of kunstmatige oorsprong, die exogeen het organisme van mensen en andere dieren aantasten, het veranderen van de balans of homeostase van het endocriene systeem van deze organismen.
Volgens het kenmerkende hormonale patroon van elke diersoort, is het mogelijk om te weten hoe deze milieuverontreinigende stoffen beïnvloeden het endocriene systeem van elk individu. Hiervoor is het belangrijk om ook rekening te houden met de rol die hormonen spelen in het endocriene systeem, met de nadruk op hun rol als interne chemische boodschappers, die, nadat ze zijn vrijgegeven door een hormoonafscheidend orgaan, in de bloedbaan terechtkomen en naar hun worden getransporteerd. doelorganen ", waarin ze werken door hun hormonale effect uit te voeren.
In deze context, hormonale verstoorders direct ingrijpen het veranderen van de hormonale chemische boodschap en dus het endocriene systeem in het algemeen, op de volgende manieren:
- Het nabootsen van de werking van de natuurlijke endogene hormonen van het lichaam, dat wil zeggen, ze verdringen.
- De werking van deze natuurlijke hormonen tegenwerken.
- Hun synthese en metabolisme veranderen.
- Moduleren en veranderen van de niveaus van chemische receptoren die direct interageren met de hormonen van het endocriene systeem.
In Spanje, Dr. Nicolas Olea, Professor of Medicine, wijdt zich meer dan 30 jaar aan de studie en het onderzoek van de werkingsmechanismen en de impact van hormoonontregelaars op de gezondheid, wordt om deze reden beschouwd als een van de grootste experts in de studie van hormoonontregelaars. In zijn meerdere studies beschrijft hij hoe de neurologische en / of reproductieve gevolgen die samenhangen met de onbalans van het endocriene systeem een optimale coördinatie van menselijke organen verhinderen, evenals storingen in onder meer de organisatie van de hersenen en het metabolisme.
Afbeelding: Hormonale verontreiniging vrij
Gezondheidsproblemen veroorzaakt door hormoonontregelaars
Het negatieve effect van hormoonontregelaars wordt weerspiegeld in verschillende gezondheidsproblemen bij mensen, waaronder opvallen:
- Bij vrouwen: toename van het optreden van borstkanker, endometriose en negatieve gevolgen tijdens een zwangerschap, zoals embryonale en foetale sterfte of misvormingen bij het nageslacht.
- Bij mannen: verminderd aantal zaadcellen en hun functionaliteit, kanker van de prostaat en testikels, verlaagd niveau van het hormoon testosteron, evenals wijziging van de concentratie van schildklierhormonen.
- Bij jongens en meisjes: laag geboortegewicht, vroegrijpe puberteit, problemen in de ontwikkeling van het centrale zenuwstelsel, hyperactiviteit, problemen met leren en begrijpend lezen, verlaagd intelligentiequotiënt, hogere incidentie van verschillende soorten kanker en vervormingen in orgaanproducerende organen.
- Neurotoxiciteit, met veranderingen in bepaalde gedrags- en cognitieve functies.
- Verminderde immuunrespons.
Lijst van hormoonontregelaars
Dankzij talrijke studies en wetenschappelijk onderzoek is het momenteel mogelijk om de hormoonontregelende eigenschappen van ongeveer 600 verbindingen te bevestigen. Het meest verontrustende aan deze bevestiging is het feit dat deze verbindingen deel uitmaken van de cirkel van chemische verbindingen die het meest worden gebruikt in ons dagelijks leven. Laten we wat plaatsen voorbeelden van kunstmatige hormoonontregelaars meest gebruikelijk om ze beter te leren kennen:
- Huishoudelijke insecticiden: dichloordifenyltrichloorethaan (DDT), aldrin en parathion.
- Herbiciden (atrazin, trifluoraline).
- Fungiciden (mancozeb en zineb) en weekdieren (tributyltin).
- Neutrale oppervlakteactieve alkylfenolen die aanwezig zijn in veel schoonmaakmiddelen en in sommige reeds bereide of voorgekookte voedingsmiddelen.
- Polychloorbifenylen (PCB's), in smeermiddelen.
- Ftalaten (een van de hoofdbestanddelen van zachte kunststoffen in kinderspeelgoed).
- Bisfenol-A in polycarbonaten en epoxyharsen, aanwezig in zowel transparante flessen als voedselverpakkingen.
- Kunstmatige oestrogenen zoals diethylstilbestrol (DES), een van de meest gebruikte anticonceptiva.
- Componenten van de UV-filters in bepaalde crèmes, zoals de chemische verbinding 3-benzofenon.
- Milieuverontreinigende stoffen zoals dioxinen, furanen en bepaalde polycyclische aromatische koolwaterstoffen, kortweg PAK's genoemd.
Veel van deze Kunstmatige CDE's zijn momenteel onder de toezicht op de overeenkomst ondertekend in het Verdrag van Stockholm, waarin de internationale verbintenis van verschillende landen werd vastgelegd om het gebruik hiervan te beperken en uit te roeien, ook wel bekend als "Persistente organische verontreinigende stoffen”.
Aan de andere kant is het in onze tijd gemakkelijk te vinden, Natuurlijke CDE's, dat wil zeggen diegene die deel uitmaken van voedingsmiddelen en natuurlijke stoffen, waaronder de feromonen en fyto-oestrogenen (isoflavonen en lignanen) opvallen, zowel aanwezig in sojabonen als in andere peulvruchten.
Hoe hormoonontregelaars te vermijden?
Hormoonontregelaars vormen een gevaarlijke milieu, mens en ander diergezondheidsprobleemDaarom zijn de controle en regulering van het gebruik van deze schadelijke verbindingen essentieel om hun mogelijke gevolgen te voorkomen.
Op deze manier kan bij het nemen van maatregelen die ervoor zorgen dat de bescherming van het milieu en de volksgezondheid geconfronteerd met deze hormonale verontreinigende stoffen, de aanwezigheid van meer en meer toxicologische tests en nieuwe onderzoeksdoelstellingen, gericht op de evaluatie van de CDE (en herevaluatie van de bestaande doelstellingen), met als hoofddoel het inschatten van het risico dat mensen, maar ook andere dieren en het milieu lopen, tegen een steeds frequentere en continue blootstelling aan dergelijke hormonale besmetting. Zo is het Comité van deskundigen van de Europese Unie voor toxicologie, ecotoxicologie en milieu begonnen met het vaststellen van de belangrijkste criteria waarmee rekening moet worden gehouden bij de controle en toekomstige uitroeiing van deze hormonale verontreinigende stoffen. Deze criteria omvatten: het productievolume van de geanalyseerde chemische verbinding, de persistentie ervan in het milieu, de biologische beschikbaarheid, het schadelijke effect (bewezen of potentieel) en het werkingsniveau op de gezondheid van mensen of biota, rekening houdend met de mate van van blootstelling en hun gevoeligheid.
Nu we weten waaruit CDE's bestaan en in welke verbindingen en elementen die we dagelijks gebruiken voorkomen, is het van cruciaal belang om een gezamenlijk sociaal bewustzijnsnetwerk te creëren, het vermijden van de aankoop en consumptie van deze producten met hormonale verontreinigingen, en druk uit te oefenen op de chemische en industriële bedrijven die ze produceren, om hun productie zo snel mogelijk uit te roeien.
U leest meer over dit type verontreiniging in dit andere artikel over Chemische verontreiniging: wat het is, oorzaken en gevolgen, waarin ook aspecten van onder andere hormoonontregelaars aan de orde komen.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Hormoonontregelaars: wat zijn ze en lijst met producten, raden we u aan om onze categorie Gezondheid en wetenschap in te voeren.
Bibliografie- Olea, N. (1995) Blootstelling aan hormoonontregelaars. Medisch onderzoekslaboratorium, Hospital Clínico -Universidad de Granada (Spanje), blz: 1-5.
- Samuel, P. 27-10-2019 Nicolás Olea: "100% van de Spaanse kinderen plast elke dag plastic." Radio Televisión Española (RTVE) - Nieuws: Wetenschap en Technologie. Opgehaald van http://www.rtve.es/noticias/20191027/nicolas-olea-cien-ciende-ninos-espanoles-meaplastico-cada-dia/1984280.shtml
- Rivas, A. et al., (2004) Menselijke blootstelling aan hormoonontregelaars. Ecosistemas, wetenschappelijk tijdschrift voor Ecology and Environment. Deel 13 (3).
- Argemi, F., Cianni, N. & Porta, A. (2005) Endocriene verstoring: milieuperspectieven en volksgezondheid. Journal of Acta Bioquímica Clínica Latinoamericana. Deel 39 (3), blz: 291-300.
- Andrade-Ribeiro, A. et al., (2006) Endocriene verstoorders: potentieel probleem voor de volksgezondheid en het milieu. Biomed Magazine. Jaargang 17, blz: 146-150.
